Τα νοσοκομεία του καλοκαιριού
Τα νοσοκομεία του καλοκαιριού Ευστράτιος Παπάνης, Ακαδημία των Πολιτών Το πιο ακριβό γιατρικό στο νοσοκομείο ήταν το χαμόγελό της. Σπάνιο, υπεροπτικό, αδιάφορο, ειρωνικό. Εγκάρδιο, πλατύ και προκλητικό μόνο όταν μιλούσε στο κινητό ή σε κάποιους νεαρούς γιατρούς, εξάπτοντας το φθόνο, το μυστήριο, τον πόθο, τα πικρόχολα σχόλια και τη φημολογία. Όλοι επιχειρούσαν μια επαφή μαζί της, εφευρίσκοντας απίθανες αφορμές, φανταστικούς πόνους και αδιαθεσίες, πλάθοντας καταφανέστατες δικαιολογίες και εκστομίζοντας κατάπτυστα ψέματα. Η ματιά της, διατρητική, σαν τις ενέσεις και τους καθετήρες, που με περισσή μαεστρία έμπηγε, γαλάζια, σαν το πρωινό Αιγαίο, ανηλεής όπως η επιμονή με την οποία έδιωχνε τους επισκέπτες από το θάλαμο και τα δωμάτια των ασθενών. Τα λόγια της χωρίς υπαινιγμούς, τυπικά, άχρωμα, επαγγελματικά, ανεπηρέαστα από την αδηφάγο λαγνεία και τον ίμερο, που την περιέλουζε. Οποιαδήποτε, εξάλλου, απόκλιση, ο παραμικρός ενθουσιασμός από μέρους της, θα ευθυνόταν για την κήρυξη ενός