Κυριακάτικο Πρωινό

Κυριακάτικο Πρωινό
Στράτος Παπάνης, Ακαδημία των Πολιτών

Υπερπλήρεις οι καφετέριες χλευάζουν την τρόικα και λάθρα ανεβάζουν τους τόνους της μουσικής σε έναν ακήρυχτο πόλεμο κακογουστιάς και έντασης. Σερβιτόρες στα όρια του σεμνού περιεργάζονται τους θαμώνες και υπομένουν τις επικρίσεις ιδιοκτητών, ανικανοποίητων από το ρυθμό της εξυπηρέτησης. Οι απειρότερες, πανικοβλημένες, μεταφέρουν αλλοπρόσαλλες παραγγελίες, και οι έμπειρες, με την οξύνοια της παλιάς, διεκπεραιώνουν πρόθυμα τις ψαγμένες απαιτήσεις με το επίπλαστο μοιραίο χαμόγελο, που συναντάς σε κάθε πόλη, απαράλλαχτο, ελκυστικό και θλιβερό. Κράχτες πελατών η περίεργη ομορφιά τους, που γεννά πόθους φευγαλέους ή ανέσπερους, θυμητάρια πικρά για το μέλλον του επικείμενου συμβιβασμού. Για την εποχή που θα ασχολούνται με πάνες libero και θα αποδίδουν τα κιλά τους στο χαλασμένο μεταβολισμό και στην αναποτελεσματική δίαιτα που ακολουθούν.
Άνοιξη στην επαρχία και η εποχή του φραπέ ή των γκλαμουράτων freddo espresso έχει αρχίσει.
Η πολυπολιτισμικότητα σε έξαρση: Κινέζοι με μπιχλιμπίδια, γυφτάκια που εισπράττουν τα κουλουράκια τα συνοδευτικά, εναπομείναντες ανατολικοί, που επικαλούνται το ομόθρησκον, επαιτώντας και ονειδίζοντας την κακοδαιμονία τους, κυρίες που σχολιάζουν τις δολοπλοκίες της Χιουρέμ κι ας μην γνωρίζουν το ελάχιστο από ιστορία ή για το παράλληλο χαρέμι από αγοράκια του σουλτάνου, ανταγωνισμοί νοικοκυρών σχετικά με την πολυπλοκότητα και το καθημερινό βάσανο του φαγητού, τόσα στόματα πώς να τα ταΐσεις  και παντρεμένοι λιγουρευόμενοι τις περαστικές και αναφερόμενοι σε σεξουαλικές επιδόσεις, που μόνο στη φαντασία τους μπορούν να φέρουν εις πέρας.
Ψηφιδωτό χαρακτήρων το κυριακάτικο πρωινό στην επαρχία, αναμονή για το μεσημεριανό οικογενειακό τραπέζι, λύτρωση από τα δεινά της εβδομάδας εκτόνωση, παρένθεση, διάλειμμα. 
Έπεται η κληροδοτημένη θλίψη του απογεύματος με συλλογικές αναμνήσεις από σχολείο, ελληνική ταινία, ΠΡΟΠΟ και αγωνιστικές. Οι σερνικοί θα λάβουν θέσεις για την ολοκληρωτική αποβλάκωση του ποδοσφαίρου, ειδήμονες θα προτείνουν πολιτικές για έξοδο από την κρίση, στερεότυπα, προκαταλήψεις, δόγματα θα παρουσιαστούν και ενίοτε φιλοσοφίες για μεταφυσικά, άλυτα ερωτηματικά θα διατηρήσουν το παντοτινό τους μυστήριο.
Και παντού ο ίδιος χρησμός, που προεξοφλεί το θάνατο.
Το υπέροχο αυτό μωσαϊκό χαρακτήρων στριμωγμένο σε κάποια στενά της επαρχίας, συναθροισμένο σε καντούνια, προκυμαίες, δρομάκια, κάτω από τον αμείλικτο ήλιο και τις τέντες και τις υπερφίαλες ξένες ονομασίες, κρύβει καλά τα μυστικά του.
Γιατί ο καθένας από αυτούς μέσα στον καφέ έμαθε να πνίγει τα πένθη του, να ξορκίζει τις αρρώστιες, να κάνει σπονδές στις ματαιώσεις. Να αναδεύει την κατάθλιψη, να καλωσορίζει τις μικροχαρές, να θρηνεί τα λησμονημένα ή ατελέσφορα όνειρα. Να ελπίζει και να αγωνίζεται μάταια για το αδύνατο. Να συμβιβάζεται ή να επαναστατεί χωρίς λόγους, αλλά με αξιοπρέπεια. Και μέσα στα πυρίμορφα βλέμματα της επαρχίας να διαγράφει τη μοίρα της φυλής.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ

Διαγνωστικά Εργαλεία Για Εκπαιδευτικούς

Η χρήση του Facebook στην Ελλάδα