Όλυμπος
Παιδιά του θνητού είναι οι θεοί και του εφήμερου ανάγκη. Αθάνατοι οι άνθρωποι μέσα από αυτούς. Όσοι μπορούν να τους δουν και να τους αναστήσουν
Όλυμπος
ΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ
Ευστράτιος Παπάνης, Αγνή Βίκη, Παναγιώτης Γιαβρίμης Στην ελληνική κοινωνία υπήρξαν πολλές και ποικίλες κοινωνικές καταστάσεις και παράγοντες, όπως π.χ. η θρησκεία, η φιλοσοφία, οι πόλε-μοι, η εξέλιξη των επιστημών, τα πολιτεύματα κ.λπ., που διαμόρφωναν κά-θε φορά έναν τύπο κοινωνίας, ο οποίος εξελισσόταν και μεταβαλλόταν α-κολουθώντας την εξέλιξη, τη μεταβολή ή την αλλαγή των παραγόντων που προαναφέρθηκαν. Έτσι, στην αρχαία Αθήνα επικρατεί η κοινωνία «των καλών καγαθών» πολιτών, όπου κάθε άτομο - πολίτης παίρνει ελεύθερα μέρος στη δημόσια ζωή. Η πολιτεία της Αθήνας είναι η μόνη στην αρχαία Ελλάδα που είχε θεσπίσει νόμο ειδικό κι ευεργετικό για «τους αδυνάτους». Αντίθετα από ό,τι συμβαίνει στην Αθήνα, στην αρχαία Σπάρτη ο ανάπηρος ήταν σε μειονεκτική θέση. Στην Ελληνιστική και Ρωμαϊκή εποχή επικρατεί απουσία μέτρων, υποτυπώδης φροντίδα και περίθαλψη των ΑμεΑ, ενώ στην Ιουδαϊκή κοι-νωνία ο Μωσαϊκός νόμος απαγορεύει ρητά στα ανάπηρα άτομα να παίρ-νουν μέρος στις ιεροτελεστίες του θυσιαστη
Σχόλια