Νέοι μεσαίωνες
Νέοι μεσαίωνες Ευστράτιος Παπάνης, Πανεπιστήμιο Αιγαίου Η επιστημονική έρευνα έχει αποκτήσει τόσες αγκυλώσεις και δόγματα ή έχει τόσο πολύ θεοποιηθεί, κυρίως από τους αστόχαστους, που τελικά έφτασε να μοιάζει με τα θρησκειολογικά συστήματα και τη μαγική σκέψη, τους τρόπους των οποίων, υποτίθεται, πως θα ανασκεύαζε. Η άκριτη αποδοχή των συμπερασμάτων της από τις μάζες δημιουργεί νέες αυθεντίες, ακριβώς όπως και στις εποχές του σκοταδισμού και μια νέα ελίτ κατόχων της γνώσης δημιουργείται. Η νέα αυτή θρησκεία έχει ιεροτελεστίες, θέσφατα, στεγανά, δεοντολογίες και αξιώματα απαράβατα. Όσοι την υπηρετούν χωρίς αντιρρήσεις ανελίσσονται κοινωνικά, ενώ οι αποδέκτες της ομογενοποιούνται. Οι δε αποστάτες στο πυρ το εξώτερο της περιφρόνησης ή της τρέλλας καταδικάζονται. Και κυρίως οι λειτουργοί της κοπιάζουν να εγκαθιδρύσουν το μεταφυσικό κενό και την ανυπαρξία πίστης, που θα καλυφθεί αργότερα, ως αντίδραση, από την υιοθέτηση ακραίων κινημάτων, από την προβολή ψευδό - φιλοσοφιών, από σοφιστε