Ελληνική Κοινωνική Έρευνα -Greek Social Research

Γράφει ο Ευστράτιος Παπάνης Επίκουρος Καθηγητής Τμήματος Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Αιγαίου Επώδυνος βρόχος ο κόσμος και προχωρά μόνο με τη σύγκρουση, τον πόλεμο και την αντινομία. Ποτάμι βουερό και ανταριασμένο, που όλο να ενωθεί με τη θάλασσα λαχταρά κι όλο μια αμμουδιά βορβορώδης, λίγο πριν, ολάκερο το καταπίνει. Νωθρός ο άνθρωπος, δύσθυμος, κι η ψυχή του μες της σάρκας τις λιποταξίες και της καθημερινότητας την αποφορά αποζητά το βόλεμα, την ισοπεδωτική ευταξία και την ασφάλεια. Άθυρμα του χρόνου τα όνειρά του και ο ίδιος συνένοχος στη σκευωρία, που του προετοίμασε η ατολμία, ο κομπασμός και η αμετροέπεια. Ασήμαντος κατ' επιλογή και απέραντος δυνητικά λογαριάζει το πρόσκαιρο για αιώνιο, το κίβδηλο για αληθινό, το μάταιο για ουσιώδες και το ατελέσφορο για πανάκεια. Κι εκεί που η ύβρις περισσέυει και η νέμεσις καραδοκεί να αποδώσει το δίκαιο και την τιμωρία, μέσα από τη μετριότητα, πλασμένη από πηλό κι ελπίδα, γεννιέται μια παράφορη προσωπικότητα να περισώσει την ύπαρξη, να επι

Ευαγγελία Καραβία, MSc, Σχολική Ψυχολόγος ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ: ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΟΥ ΝΟΣΗΜΑΤΟΣ: 3 Η ΕΠΑΝΕΝΤΑΞΗ – ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ 4 ΟΙ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ 5 Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΧΡΟΝΙΟ ΝΟΣΗΜΑ 10 ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΧΟΛΕΙΟΥ – ΓΟΝΕΩΝ 11 Η ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΘΗΤΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ 12 ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΧΡΟΝΙΟ ΝΟΣΗΜΑ 12 ΠΡΟΛΗΨΗ 14 ΕΠΙΛΟΓΟΣ 15 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦIA 16 ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΟΥ ΝΟΣΗΜΑΤΟΣ: Κατά τη διάρκεια των 30 τελευταίων χρόνων η πρόοδος στις ιατρικές επιστήμες δημιούργησε έναν πληθυσμό παιδιών που αντιμετωπίζουν χρόνιες καταστάσεις προβλημάτων υγείας όπως το άσθμα, τον διαβήτη, τον καρκίνο κλπ. Κάποιοι ερευνητές, βασιζόμενοι στον ορισμό της χρόνιας ασθένειας, εκτιμούν ότι το μέγεθος αυτού του πληθυσμού ανέρχεται από 6% έως το 15% σε παιδιά και εφήβους. Οι μαθητές με χρόνια προβλήματα υγείας σε αντίθεση με τους συνομηλίκους τους που αντιμετωπίζουν αναπτυξιακές ανικανότητες, και για τους οποίους έχουν σχεδι

Παναγιώτης Γιαβρίμης Το φαινόμενο της ψυχογενούς ανορεξίας έχει προσλάβει τα τελευταία χρόνια διαστάσεις απειλητικές για την ψυχική υγεία, κυρίως, των εφήβων, καλυπτόμενο πίσω από τα πρότυπα που προβάλλονται μέσα από τα ΜΜΕ και δημιουργώντας κοινωνικά ανεκτές συμπεριφορές, οι οποίες όμως επίπλαστα βοηθούν την προσαρμογή ενός ατόμου στις σύγχρονες απαιτήσεις μιας κοινωνίας. Αξιοσημείωτη είναι η συνεχής αύξηση της επίπτωσης της ψυχογενούς ανορεξίας σε κορίτσια 14-25 ετών. Η ανορεξία που εκδηλώνεται στα αγόρια κυρίως παραπέμπει σε μία ψυχιατρική παθολογία, ψύχωση ή βαριά ψυχαναγκαστική διαταραχή. Το σύνδρομο αρχίζει ως μια περίοδος που διαρκεί 3-6 μήνες και χαρακτηρίζεται από μια μέτρια δίαιτα μιας έφηβου, που θέλει να αδυνατίσει. Αυτή η επιθυμία για αδυνάτισμα είναι στην αρχή αποδεκτή από την οικογένεια. Η απώλεια βάρους, όμως, δεν επιφέρει ικανοποίηση στην έφηβη, η οποία εξακολουθεί να θεωρεί το βάρος της υπερβολικό. Η δίαιτα γίνεται περισσότερο αυστηρή και η λήψη τροφής περιορίζεται πρ

ΒΕΡΑ ΕΥΤΥΧΙΑΔΟΥ, Ψυχολόγος Η εκπαίδευση των εργαζομένων και ο ορισμός του ρόλου του στις δομές ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης ατόμων με νοητική υστέρηση, είναι άμεσα συνδεδεμένος με τα δικαιώματα των ατόμων αυτών και με την διασφάλιση αυτών των δικαιωμάτων. Οι εργαζόμενοι καλούνται να υποστηρίξουν τα άτομα αυτά, προκειμένου να γεφυρώσουν το χάσμα ανάμεσα σε αυτά που ένα άτομο με αναπηρίες μπορεί να κάνει και σε αυτά που δε μπορεί να κάνει. Στην εργασία που κάνουμε με τους ενοίκους στις δομές αποϊδρυματισμού προσπαθούμε πάντα να έχουμε υπόψη το δικαίωμά τους σε αξιοπρεπή διαβίωση, στην εκπαίδευση, στην έκφραση της άποψης τους, στην ερωτική σχέση, στις κοινωνικές συναναστροφές, στο δικαίωμα ψήφου (και γενικότερα σε όλα τα δικαιώματα που η πολιτεία ορίζει), την φροντίδα της υγείας (σωματικής και ψυχικής), την πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες, στις φιλικές σχέσεις, στην ψυχαγωγία και βεβαίως το δικαίωμα της υποστήριξης προκειμένου να διασφαλίζει την εφαρμογή των παραπάνω. Αν θα έπρεπε να ορίσ

George TSOBANOGLOU , Paraskevi BATRA (a) Hellenic Institute for Occupational Health and Safety (ELINYAE), Liosion 143 & Thirsiou 6, 10443 Athens and Regional Science Department, University of Thessaly, Volos, Greece, < odysseas@hellasnet.gr> (b) Hellenic Institute for Occupational Health and Safety (ELINYAE), Liosion 143 & Thirsiou 6, 10443 Athens, Greece, < pbatr@tee.gr> _____ Abstract This paper discusses the results of a pioneering study realized in 25 industries, members of the Greek Federation of Industrial Labor Unions (OVES) during 1998. The study was undertaken, under the European Union's, Directorate General V, Health Education Life Protection (HELP) Program, that is part of a wider scheme called SAFE, by the Greek Institute for Occupational Health & Safety (ELINYAE) Athens in association with the Finnish Institute of Occupational Health (FIOH), Helsinki. The main purpose of the study was to assess the level of worker's awareness of OH&S wo

Επιμέλεια: Ευστράτιος Παπάνης Τα μέτρα άσκησης της κρατικής οικονομικής πολιτικής μπορούν να διακριθούν σε: - μέσα δημοσιονομικής πολιτικής - μέσα νομισματικής και πιστωτικής πολιτικής - μέσα άμεσου ελέγχου - μέσα εξωτερικής οικονομικής πολιτικής. Οι δημόσιες δαπάνες, δηλαδή οι δαπάνες που κάνει το κράτος και οι ελεγχόμενοι από αυτό οργανισμοί, για τον εφοδιασμό της κοινωνίας με δημόσια αγαθά ή για άλλους σκοπούς, αποτελούν ουσιαστικά στοιχεία της παρέμβασης του κράτους στην οικονομική ζωή. Δημόσιες επενδύσεις θεωρούνται όλες οι πάγιες και άυλες επενδυτικές δραστηριότητες του Δημοσίου, οι οποίες στο πλαίσιο της ακολουθούμενης επενδυτικής και οικονομικής αναπτυξιακής πολιτικής στοχεύουν στην αναδιανομή του εθνικού εισοδήματος προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Οι Δημόσιες επενδύσεις υλοποιούνται από τα Υπουργεία, τις Περιφέρειες και τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις καθώς και από Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου και Ιδιωτικού Δικαίου, Ανώνυμες Εταιρείες του Δημοσίου και Οργανισμούς (ΔΕΚΟ)και καλύ