Ελληνική Κοινωνική Έρευνα -Greek Social Research

Δεν περιγράφονται στο DSΜ, αλλά σίγουρα είναι διαταραγμένοι και όσον αφορά την προσωπικότητα, αλλά και το συναίσθημα. Η καλύτερη αντιμετώπιση, αν η βάσκανος μοίρα σας φέρει σε επαφή μαζί τους, είναι να τους αγνοήσετε. Να θυμάστε, είναι θρασύδειλοι και υποχωρούν μόλις οι καταστάσεις δυσκολέψουν.  1. Άθεοι που ασχολούνται συνέχεια με το Θεό 2. Αυτοδημιούργητοι, που διακηρύττουν τους άθλους τους, για να αποδείξουν πόσο άχρηστοι είναι όλοι οι υπόλοιποι 3. Άφυλες γυναίκες σε θέσεις εξουσίας και φεμινίστριες, που δεν κατάλαβαν ότι από το 60 πέρασε μισός αιώνας 4. Ομοφυλόφιλοι που παίρνουν το αίμα τους πίσω για το κοινωνικό στίγμα ή τη στρεβλή εικόνα των γονιών 5. Ακραίοι αριστεροί που παρακωλύουν κάθε διαδικασία, γιατί έτσι λέει το ποίημα που αποστήθισαν 6. Εθνικιστές που δεν ξέρουν ορθογραφία ή πότε έγινε η μάχη του Μαραθώνα 7. Κουλτουριάρηδες της οίησης και της μωρίας  8. Καλλονές, που αποφασίζουν να προσποιηθούν τις αθώες 9. Άντρες που ικετεύουν για μια ερωτική περίπτυξη, επικαλο...

Ομογενοποίηση Στην Ελλάδα τόσο από το κράτος, όσο και από τη νοοτροπία, καλλιεργείται ένα κλίμα καχυποψίας απέναντι στην ατομική ευημερία. Οι ισοπεδωτικές πολιτικές γίνονται αισθητές στους νόμους, στην κουλτούρα, στην εκπαίδευση, στην εργασία, στην ιεραρχία. Με το πρόσχημα της πάταξης των διακρίσεων καθαγιάζεται η μετριότητα και τίθεται στο στόχαστρο η διαφοροποίηση. Η αρχή της ισότητας των ευκαιριών μεταλλάχτηκε σε τέλμα ομογενοποίησης..Κι έτσι, αν και κάθε Έλληνας αισθάνεται μοναδικός, το τίμημα της προβολής ή της επιτυχίας είναι η απειλή της απαξίωσης.. Κι όμως, αν τα μέσα προσωπικής βελτίωσης και ανάπτυξης είναι δεοντολογικά σωστά, ο πλούτος, η φήμη, η ανέλιξη με ένα μόνο μέτρο πρέπει να κρίνονται: Από το βαθμό της διάχυσής τους στην κοινωνία και τον αριθμό των ωφελουμένων από αυτές. Γιατί, όπως ένα κράτος δεν ευημερεί με αποπροσωποποιημένους πολίτες με τον ίδιο τρόπο καταποντίζεται από τη φιλαυτία όσων τα καταφέρνουν Στράτος Παπάνης Κατηγοριοποίηση Οι άνθρωποι χωρίζονται σε εκείνο...

Είναι η μοίρα κάποιων γυναικών να εισβάλλουν άθελα σε ζωές ξεκλείδωτες ή αποκαμωμένες και να τις ανασταίνουν. Μέσα στην άγνοιά τους να γίνονται έμπνευση και μούσα και έκφραση. Μετατρέποντας σε λέξεις το θέλγητρο, σε στίχους την ηδονή, που για άλλους προορίζουν, και σε μελωδία τους ανεκπλήρωτους έρωτες, που ποτέ δε θα μάθουν. Κι όσο πιο φευγαλέες παρουσιάζονται, τόσο υπερβαίνουν τα μέτρα σου, μέχρι να δραπετεύσουν, να εξαϋλωθούν, να απεκδυθούν τη μορφή που σε μαγνήτισε και να γεννήσουν ποιήματα, τραγούδια, καημούς και επιφωνήματα. Είναι το πεπρωμένο κάποιων γυναικών να γίνονται δέηση σε καρδιές, που ποτέ δε θα τους το αποκαλύψουν.. Στράτος Παπάνης