Δυο κείμενα

Ομογενοποίηση

Στην Ελλάδα τόσο από το κράτος, όσο και από τη νοοτροπία, καλλιεργείται ένα κλίμα καχυποψίας απέναντι στην ατομική ευημερία. Οι ισοπεδωτικές πολιτικές γίνονται αισθητές στους νόμους, στην κουλτούρα, στην εκπαίδευση, στην εργασία, στην ιεραρχία. Με το πρόσχημα της πάταξης των διακρίσεων καθαγιάζεται η μετριότητα και τίθεται στο στόχαστρο η διαφοροποίηση. Η αρχή της ισότητας των ευκαιριών μεταλλάχτηκε σε τέλμα ομογενοποίησης..Κι έτσι, αν και κάθε Έλληνας αισθάνεται μοναδικός, το τίμημα της προβολής ή της επιτυχίας είναι η απειλή της απαξίωσης..

Κι όμως, αν τα μέσα προσωπικής βελτίωσης και ανάπτυξης είναι δεοντολογικά σωστά, ο πλούτος, η φήμη, η ανέλιξη με ένα μόνο μέτρο πρέπει να κρίνονται: Από το βαθμό της διάχυσής τους στην κοινωνία και τον αριθμό των ωφελουμένων από αυτές. Γιατί, όπως ένα κράτος δεν ευημερεί με αποπροσωποποιημένους πολίτες με τον ίδιο τρόπο καταποντίζεται από τη φιλαυτία όσων τα καταφέρνουν

Στράτος Παπάνης

Κατηγοριοποίηση

Οι άνθρωποι χωρίζονται σε εκείνους που αποδίδουν τις αιτίες των πραγμάτων σε εξωτερικούς παράγοντες, σε όσους τον εαυτό τους υπευθυνο θεωρούν και για τα καλά και για τις συμφορές και σε άλλους, που τα θετικά σπεύδουν να αποδώσουν στις ικανότητές τους και τα αρνητικά σε άλλων υπαιτιότητες. Οι πρώτοι γίνονται μοιρολάτρες ή επαναστάτες, οι δεύτεροι καταθλιπτικοί ή φιλόσοφοι και οι τελευταίοι εραστές της εξουσίας, πολιτικοί ή ο μέσος όρος σε κάθε σφυγμομέτρηση Στράτος Παπάνης