Ελληνική Κοινωνική Έρευνα -Greek Social Research

Ευστράτιος Παπάνης, Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Αιγαίου Ένα ζήτημα που σπάνια απασχολεί τη θεματογραφία της Ειδικής Αγωγής είναι η αναπαράσταση της αναπηρίας στα ΜΜΕ. Δεδομένου ότι η σχέση των προτύπων που προβάλλουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και των στάσεων της κοινής γνώμης δεν έχει επαρκώς διασαφηθεί, η εικόνα των αναπήρων είναι πολύσημη. Συνήθως είτε κρίνονται ως έξω-ομάδα από μη ανάπηρους ευαισθητοποιημένους δημοσιογράφους, είτε εκ των έσω από ανάπηρα άτομα, που έχουν πρόσβαση στα ΜΜΕ. Σε κάθε περίπτωση η στρέβλωση της αναπαράστασης της αναπηρίας μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη. Το διαδίκτυο με τα blogs (ιστοτόποι), και τα εξειδικευμένα portals, που αναφέρονται στην αναπηρία, αλλά κυρίως μέσω της ραγδαίας ανάπτυξης των ομάδων συζήτησης, των διαδικτυακών κοινοτήτων και της εικονικής πραγματικότητας άλλαξε άρδην το σκηνικό. Μέσα στη ρευστότητα του ίντερνετ ο ανάπηρος μπορεί να επιλέξει τον τρόπο, που θέλει να παρουσιάσει τον εαυτό του ή το πρόβλημα του και να διαφ

Εικoνική ζωή, πόσο εισχωρεί στην αληθινή; Στα ηλεκτρονικά «στέκια» του Διαδικτύου, όπου οι χρήστες ζουν σε έναν παράλληλο κόσμο, τα όρια αρχίζουν να γίνονται θολά Της Λίνας Γιάνναρου, Καθημερινή 25/4/2009 Υπάρχει ένα μέρος όπου όλα είναι δυνατά. Ένα μέρος όπου μπορείς να επιλέξεις το φύλο σου, την ηλικία σου, τον τόπο όπου ζεις, όπου όλα τα λάθη σου έχουν σβηστεί, η κοινωνική σου τάξη δεν έχει σημασία, τα επιτεύγματά σου είναι εύπλαστα, όπου ο λόγος σου μπορεί να έχει σημασία. Το μέρος αυτό είναι, βέβαια, το δωμάτιο του σπιτιού με το κομπιούτερ και το μόντεμ. Στο Ίντερνετ και ειδικότερα στα ηλεκτρονικά «στέκια», όπως το Second Life, το Τhere, το Palace, ο χρήστης έχει τη δυνατότητα να «ντυθεί» ένα οπτικό κουστούμι, να γίνει ένα avatar και μέσω αυτού να ζήσει μια δεύτερη παράλληλη ζωή. «Αυτό του δίνει την ευκαιρία να αναδείξει τα πιο κρυφά ένστικτα και τις επιθυμίες, να προβάλει τον ιδεατό εαυτό ή να βυθιστεί σε μια συμβολική πραγματικότητα, που τον απαλλάσσει από τα άλγη και τις στερ

Και στο Πανεπιστήμιο και στο μεροκάματο Η ανάγκη ή και η επιθυμία για επιπλέον εισόδημα ωθεί όλο και περισσότερους Ελληνες φοιτητές στην αγορά εργασίας Από την καθημερινή 31/3/2009 Του Κωστα Oνισενκο Η ανάγκη να «τσοντάρουν» στο μηνιαίο βοήθημα από το σπίτι ωθεί όλο και περισσότερους Ελληνες φοιτητές να εργαστούν πριν πάρουν στα χέρια τους το πτυχίο. Λιγότεροι είναι εκείνοι που απασχολούνται διότι δεν έχουν καμία οικονομική βοήθεια ή, αντίθετα, για να γεμίσουν τον ελεύθερο χρόνο τους. Ισχυρά κίνητρα είναι επίσης η διάθεση να μην επιβαρύνουν περισσότερο την οικογένειά τους και τα παράπλευρα οφέλη της εργασίας, η κοινωνική δικτύωση, η απόκτηση προϋπηρεσίας κ.ά. Αυτό υποστηρίζουν οι ίδιοι οι φοιτητές και οι επιστήμονες που έχουν ασχοληθεί με το θέμα της φοιτητικής εργασίας. Από τις διαθέσιμες έρευνες προκύπτει ότι οι Ελληνες φοιτητές εργάζονται περιστασιακά ή μόνιμα σε ποσοστό 15% - 40%. Ερευνα που έγινε πέρυσι για λογαριασμό του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου «ανέβαζε» αυτό το ποσοστό στο 4

Κοινωνικά δίκτυα, κινητικότητα και ανεργία Κώστας Ρόντος, Αναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστημίου Αιγαίου Ευστράτιος Παπάνης, Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αιγαίου Εισαγωγή Η ανεργία είναι ένα σύνθετο κοινωνικό και οικονομικό φαινόμενο και εξελίσσεται σε τέτοιο βαθμό ώστε πολλοί μιλάνε για κίνδυνο μαζικής ανεργίας και προβλέπεται να αποτελέσει μία από τις μεγαλύτερες κοινωνικές μάστιγες του 21ου αιώνα. Οι προβλέψεις για το μέγεθος της ανεργίας είναι απαισιόδοξες από μεγάλο αριθμό ερευνητών. Ο J. Rifkin (1995) προβλέπει ότι στο μέλλον τίποτε δεν θα θυμίζει τις σημερινές συνθήκες στις αγορές εργασίας. Μεγάλη συμβολή στη διόγκωση του προβλήματος της ανεργίας έχουν οι διαρθρωτικοί παράγοντες που βιώνουν οι σύγχρονες κοινωνίες, όπως η μετάβαση προς την μεταβιομηχανική κοινωνία, η διεθνοποίηση της οικονομίας και η χρήση της νέας τεχνολογίας (Κ. Ρόντος, 1997, Κ. Ρόντος, 2004). Ως βασική παράμετρος των διεθνών εξελίξεων θεωρείται η ταχύτατη τριτογενοποίηση της διεθνούς οικονομίας, η μετάβαση δ