Οι ανάγκες είναι αυτές που μας καθορίζουν τελικά;
Οι ανάγκες είναι αυτές που μας καθορίζουν τελικά; Ηλιάνα Μακράκη, Σπουδάστρια Ακαδημίας Πολιτών Λέσβου Ήταν Απρίλης όταν όλα τα όνειρά της καταστράφηκαν σε μια στιγμή. Μια στιγμή που λες και κράτησε αιώνες! Μια στιγμή που έσβησε μεμιάς όνειρα κι ελπίδες. Ένας βιασμός, όχι από κάποιον άγνωστο, μα από κάποιον που αγάπησε μυστικά, από κάποιον που θαύμαζε, μα που μαζί του ποτέ δεν μπόρεσε να ονειρευτεί. Ποτέ δεν αφέθηκε κι ας το ήθελε. Ποτέ δεν του επέτρεψε να την πλησιάζει. Τέσσερα χρόνια κράτησε αυτό το παραμύθι μέχρι που εκείνος το κατέστρεψε με τον χειρότερο τρόπο. Αλκοόλ και βία. Μυρωδιά και συναίσθημα ανεξίτηλα στη μνήμη. Πέρασε καιρός. Νύχτες που δεν έλεγαν να ξημερώσουν και που η μόνη της συντροφιά ήταν το ουρλιαχτό της που μάλλον ήταν σιωπηλό για ν’ ακουστεί. Οι μέρες πια δεν είχαν σκοπό να της χαριστούν απλόχερα. Αποφάσισε λοιπόν να φορέσει και πάλι το χαμόγελό της που ήταν πια πολύ πικρό, πολύ ψεύτικο και πήγε σ’ εκείνους που ήξερε πως την αγαπούσαν πραγματικά. Πονούσε, μα δε