Οι τεχνικές του καλού ερωτηματολογίου

Κώστας Ρόντος και Ευστράτιος Παπάνης ( Στατιστική Έρευνα-Εκδόσεις Σιδέρη)

Το ερωτηματολόγιο αποτελεί ένα τυποποιημένο σχέδιο για τη συλλογή και την καταγραφή εξειδικευμένης και συναφούς με ένα θέμα πληροφόρησης με σχετική ακρίβεια και πληρότητα. Με άλλα λόγια καθοδηγεί τη διαδικασία συλλογής των πληροφοριών και προωθεί την καταγραφή τους με συστηματικό τρόπο (Luck D. And Rubin R., 1987).

Το ερωτηματολόγιο αποτελεί το μέσον επικοινωνίας (interface) μεταξύ του ερευνητή και των ερωτώμενων, με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, ανάλογα με τη μέθοδο συλλογής των δεδομένων.

Η κατάρτιση του ερωτηματολογίου, λόγω των παραπάνω ιδιοτήτων που έχει, αποτελεί την πλέον κρίσιμη και λεπτή εργασία, καθοριστικής σημασίας για την επιτυχία μιας στατιστικής έρευνας.

Λέγεται χαρακτηριστικά ότι καμία στατιστική έρευνα δεν μπορεί να είναι καλύτερη από το ερωτηματολόγιο που χρησιμοποιήθηκε σ’αυτή (Sir Moser C. And Kalton G., 1977). Με τη φράση αυτή τονίζεται το γεγονός ότι σε μια έρευνα ακόμη και αν εφαρμοστεί αποτελεσματικό σχέδιο δειγματοληψίας ή η πλέον ενδεδειγμένη ανάλυση των στοιχείων δεν είναι δυνατόν να εξάγουμε σωστά συμπεράσματα αν λάβαμε μη συγκρίσιμες απαντήσεις από ένα ακατάλληλο ερωτηματολόγιο, από ασαφείς ερωτήσεις, κλπ.

Επισημαίνεται ότι λάθη ή παραλήψεις στο ερωτηματολόγιο δεν είναι δυνατόν να διορθωθούν ή να συμπληρωθούν μετά την οριστική κατάρτιση, εκτύπωση και τη διανομή του στους ερευνητές για τη διενέργεια της έρευνας, όπως είναι δυνατόν να γίνει με άλλες εργασίες όπως για παράδειγμα με τις οδηγίες ελέγχου των ερωτηματολογίων ή τα μηχανογραφικά προγράμματα τα οποία είναι δυνατόν να διορθωθούν μετά την κατάρτισή τους, έστω με κάποιο κόστος και χρόνο.

Για την κατάρτιση του κατάλληλου ερωτηματολογίου θα πρέπει να έχουν προηγηθεί οι ακόλουθες ενέργειες :

 Προσδιορισμός και εξειδίκευση του στόχου της έρευνας,
 επιλογή της μεθόδου συλλογής των δεδομένων και
 Κατανόηση των χαρακτηριστικών των ερωτώμενων.

Για την σημασία και τον τρόπο αντιμετώπισης της πρώτης
ενέργειας έχει ήδη γίνει αρκετός λόγος (Ρόντος Κ., 1994α ).

Η επιλογή της μεθόδου συλλογής είναι επίσης καθοριστικής σημασίας για τον σχεδιασμό του κατάλληλου ερωτηματολογίου. Για παράδειγμα, αν το ερωτηματολόγιο πρόκειται να συμπληρωθεί από τον ίδιο τον ερευνώμενο, χωρίς την παρέμβαση ερευνητή, τότε πρέπει να δοθεί έμφαση στην τεχνική αρτιότητα του ερωτηματολογίου και στην διευκρίνιση, μέσω εγγράφων επεξηγήσεων στο ερωτηματολόγιο, των σημείων που είναι δυνατόν να παρερμηνευτούν. Αν όμως το ερωτηματολόγιο συμπληρωθεί από τον ερευνητή, κατά τη διάρκεια συνεντεύξεως, τότε το πλήρως κατανοητό και εύχρηστο σ’αυτόν.

Τέλος, τα χαρακτηριστικά του ερευνώμενου πληθυσμού πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στο σχεδιασμό των ερωτηματολογίων, στη διατύπωση των ερωτήσεων και στη χρησιμοποίηση των κατάλληλων λέξεων.

Σε μια έρευνα που απευθύνεται στο ευρύ κοινό οι ερωτήσεις θα πρέπει να διατυπώνονται με τον απλούστερο τρόπο, διότι θα απευθυνθούν και σε άτομα χαμηλού μορφωτικού επιπέδου. Επίσης, σε μια τέτοια έρευνα θα πρέπει να αποφεύγεται η χρήση κομψών αλλά λιγότερο γνωστών λέξεων ή ειδικής ορολογίας κάτι που, αντίθετα, είναι επιτρεπτό ή ίσως και επιβεβλημένο όταν απευθυνόμαστε σε ειδικές κατηγορίες πληθυσμού (π.χ. μηχανικούς, δικηγόρους, κλπ.).


6.1.2 Τα χαρακτηριστικά ενός πετυχημένου ερωτηματολογίου.

Σε γενικές γραμμές, που είναι δυνατόν να μεταβάλλονται από τους παραπάνω τρεις ή και άλλους ειδικούς σε κάθε έρευνα παράγοντες, ένα επιτυχημένο ερωτηματολόγιο πρέπει να έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά :

 Πληρότητα
 Σαφήνεια
 Συνοχή
 Κατάλληλη δομή
 Να περιλαμβάνει ερωτήματα ελέγχου
 Να είναι κατά το δυνατόν σύντομο
 Να έχει τελειότητα παρουσίασης από τεχνικής πλευράς
 Να περιλαμβάνει βασικές οδηγίες συμπλήρωσης και εννοιολογικές επεξηγήσεις
 Να επιδέχεται κωδικογράφησης και μηχανογραφικής επεξεργασίας

Η πληρότητα αναφέρεται ακριβώς στην ανάγκη κάλυψης
όλων των πτυχών του ερευνώμενου χαρακτηριστικού, για το οποίο έχει ήδη γίνει αρκετός λόγος.

Η σαφήνεια δεν αναφέρεται μόνο στο περιεχόμενο των πληροφοριών αλλά και στο άτομο το οποίο πρέπει να δώσει τις απαντήσεις.

Η συνοχή αναφέρεται στην ανάγκη οργανικής σύνδεσης των επιμέρους ερωτημάτων μεταξύ τους. Συγγενή ερωτήματα πρέπει να εμφανίζονται στο ερωτηματολόγιο ομαδοποιημένα και να ερωτώνται μαζί, προκειμένου η σκέψη και η μνήμη του ερωτώμενου να κατευθύνεται ευκολότερα στις σωστές απαντήσεις.

Η κατάλληλη δομή του ερωτηματολογίου, δηλαδή η σειρά με την οποία θα τεθούν οι ομάδες ερωτήσεων, είναι επίσης μεγάλης σημασίας στην αύξηση του βαθμού ανταπόκρισης του κοινού. Είναι αυτονόητο, αλλά δεν εφαρμόζεται πάντοτε, ότι προσωπικές ή γενικότερα ερωτήσεις που δεν απαντά εύκολα το κοινό (εισόδημα, ύπαρξη διαζυγίου, κλπ.) δεν τίθενται στην αρχή ενός ερωτηματολογίου.

Γενικά ένα ερωτηματολόγιο θα πρέπει στην αρχή να περιλαμβάνει το φορέα της έρευνας, τον τίτλο αυτής, από τον οποίο προσδιορίζεται και ο σκοπός της, η ονομασία του εντύπου, ο πληθυσμός στον οποίο απευθύνεται, η γεωγραφική ταυτότητα του ερωτώμενου και η ρητή διαβεβαίωση ότι τα ατομικά στοιχεία που θα δοθούν θα τηρηθούν εμπιστευτικά.

Τα γενικά αυτά στοιχεία μιας υποθετικής έρευνας παρατίθενται στο σχήμα 1, με μια από τις μορφές που είναι δυνατόν να εμφανίζονται σε ένα ερωτηματολόγιο.

Μετά τα στοιχεία αυτά προτείνεται τα ερωτήματα να τίθενται σε ένα ερωτηματολόγιο με την εξής σειρά (Luck D. And Rubin R. 1987) :

 Ερωτήσεις για την έναρξη των ερωταποκρίσεων, εύκολες να απαντηθούν και όχι πολύ προσωπικές.
 Ερωτήσεις για την εύρεση της καταλληλότητας του ανταποκρινόμενου.
 Ερωτήσεις για την ενεργοποίηση της μνήμης και της σκέψης προς την επιθυμητή κατεύθυνση (αφορά κυρίως έρευνες με δύσκολες απαντήσεις). Στο παράδειγμα της διερεύνησης της αποτελεσματικότητας ενός φαρμάκου, ερώτημα της κατηγορίας αυτής θα ήταν : «Σας έχει χορηγηθεί στο παρελθόν το φάρμακο Α΄».
 Ερωτήσεις που έχουν άμεση σχέση με το προς διερεύνηση θέμα (κυρίως ερωτήσεις) και τέλος
 Ερωτήσεις που έχουν σχέσεις με τα δημογραφικά χαρακτηριστικά του ανταποκρινόμενου, τα οποία θα συσχετιστούν με τα υπόλοιπα ερωτήματα.

Τα ερωτήματα ελέγχου τίθενται ακριβώς για τον έλεγχο της ορθότητας των απαντήσεων σε βασικές ερωτήσεις. Ένα αποτελεσματικό ερωτηματολόγιο πρέπει επίσης να είναι σύντομο. Ερωτηματολόγια τα οποία επεκτείνονται σε μεγάλο αριθμό ερωτημάτων κουράζουν τον ερωτώμενο ή του δημιουργούν την αίσθηση ότι θα χάσει πολύ χρόνο και είναι δυνατόν να μην απαντηθούν. Αυτό ισχύει σε μεγαλύτερο βαθμό όταν το ερωτηματολόγιο πρόκειται να συμπληρωθεί από το ίδιο το κοινό. Προβλήματα τέτοιας μορφής θα γίνονται εντονότερα καθώς στο μέλλον ο αριθμός των ερευνών θα αυξάνει και η επιβάρυνση του κοινού και των επιχειρήσεων από την συμμετοχή τους σε διάφορες έρευνες θα είναι μεγαλύτερη.

Η εμπειρία έχει δείξει ότι ο αριθμός των ερωτημάτων ενός αποτελεσματικού ερωτηματολογίου δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τις 20 ερωτήσεις, χωρίς αυτό βέβαια να θεωρηθεί ως απόλυτος κανόνας.

Η αρτιότητα εμφάνισης του ερωτηματολογίου από τεχνική άποψης επηρεάζει, επίσης, σημαντικά το βαθμό ανταποκρίσεως του κοινού για δύο κυρίως λόγους. Αρχικά, η ποιότητα του χαρτιού, της εκτύπωσης, κλπ., δημιουργεί ευνοϊκή προδιάθεση για τη σοβαρότητα της έρευνας, με αποτέλεσμα να δείχνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον και να καταβάλλουν μεγαλύτερη προσπάθεια για πλήρεις και σωστές απαντήσεις. Κατά δεύτερο λόγο, η χρήση δύο ή περισσότερων χρωμάτων, η χρήση κατευθυντήριων τόξων και άλλων συμβόλων, καθοδηγούν τον ερευνητή ή τον ερευνώμενο και διευκολύνουν το έργο του.

Στο σημείο αυτό επισημαίνεται ότι στην προσπάθεια περιορισμού της έκτασης του ερωτηματολογίου δεν πρέπει να περιορίζουμε το χώρο του κάθε ερωτήματος, σε σημείο που το ερωτηματολόγιο να φαίνεται «φορτωμένο». Τέτοια εικόνα του ερωτηματολογίου οδηγεί συχνά σε μείωση του βαθμού ανταπόκρισης.

Προς την κατεύθυνση αύξησης του βαθμού ανταπόκρισης και υποβοήθησης των ερευνητών ή των ερωτώμενων για όσο το δυνατόν ορθότερες απαντήσεις, συνηθίζεται στο ερωτηματολόγιο να συμπεριλαμβάνονται βασικές σύντομες οδηγίες για τον τρόπο συμπλήρωσης των ερωτημάτων ως και βασικές έννοιες και ορισμοί για θέματα που ερωτώνται (βλέπε παρακάτω παράδειγμα).

Τέλος, σε κάθε ερωτηματολόγιο θα πρέπει να έχουν προβλεφθεί ειδικοί χώροι σε κάθε ανοιχτή ερώτηση (βλέπε παρακάτω παράδειγμα) για τη κωδικογράφηση της κάθε απαντήσεως, σε τρόπο ώστε να καταστεί δυνατή η εισαγωγή της, υπό μορφή αριθμού, στον Ηλεκτρονικό Υπολογιστή για περαιτέρω επεξεργασία. Επίσης το ερωτηματολόγιο θα πρέπει να έχει ειδικό σχεδιασμό αν πρόκειται να εφαρμοστούν ειδικές μέθοδοι εισαγωγής των δεδομένων στον Η/Υ (μέθοδοι οπτικής ανάγνωσης, κλπ.).

Μετά τα γενικά αυτά χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένα ερωτηματολόγιο, υπάρχουν δύο ακόμη βασικά στοιχεία στη διαδικασία κατάρτισής του. Το πρώτο είναι η επιλογή του τύπου ερωτήσεων/απαντήσεων που θα χρησιμοποιηθεί και δεύτερον η διατύπωση των ερωτήσεων.

6.1.3 Η επιλογή του τύπου ερωτήσεων.

Το πρώτο θέμα, δηλαδή ο τύπος των ερωτήσεων/απαντήσεων που θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί σε μια έρευνα, είναι αρκετά ευρύ και η πλήρης εξέτασή του ξεπερνά τα όρια της παρούσας μελέτης (Για πληρέστερη μελέτη του θέματος βλέπε Belson W.A, and Duncan J.A, 1962, Sir Moser C. and Kalton G., 1976 and Gallup G.H, 1947).

Στο σημείο αυτό θα αναφέρουμε ότι, γενικά, υπάρχουν δύο τύποι ερωτήσεων/απαντήσεων. Οι κλειστές ερωτήσεις, στις οποίες δίνονται εκ των προτέρων και οι δυνατές απαντήσεις μεταξύ των οποίων καλείται να επιλέξει ο ερωτώμενος και οι ανοικτές ερωτήσεις, στις οποίες δεν δίνονται οι απαντήσεις θεωρεί κατάλληλη.

Στις κλειστές ερωτήσεις είναι πιθανόν να κατευθυνθεί ο ερωτώμενος προς μια ερώτηση ή είναι δυνατόν επίσης να μη βρει καμμία από τις απαντήσεις απολύτως ικανοποιητική.

Από την άλλη όμως πλευρά, με τη μέθοδο αυτή τα αποτελέσματα που προκύπτουν από την ερώτηση είναι έτοιμα και δεν απαιτούν περαιτέρω επεξεργασία δηλαδή ομαδοποίηση των απαντήσεων και κωδικογράφηση αυτών (με όλες τις δυσκολίες που συνεπάγονται οι χρονοβόρες αυτές εργασίες), πράγμα που συμβαίνει στις ανοικτές ερωτήσεις.

Οι κλειστές ερωτήσεις προϋποθέτουν ότι οι πιθανές απαντήσεις έχουν μελετηθεί εκ των προτέρων, έτσι ώστε να καλύπτουν πλήρως το θέμα που διαπραγματεύεται το ερώτημα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι στην αντίστοιχη ανοικτή δε πρέπει να έχουν προσδιοριστεί εκ των προτέρων οι πιθανές απαντήσεις, σύμφωνα με τις οποίες θα πρέπει να ομαδοποιηθεί κάθε μία απάντηση που θα δώσει ο ερωτώμενος. Οι απαντήσεις δεν υπάρχουν στη περίπτωση αυτή στο ερωτηματολόγιο αλλά θα πρέπει εκ των προτέρων να έχουν προσδιοριστεί.

Στις ανοικτές ερωτήσεις έχουμε βέβαια τη δυνατότητα να τροποποιήσουμε τις ομαδοποιήσεις των απαντήσεών μας, αν από την έρευνα προκύψει ότι κάποια παράμετρος του θέματος μας έχει διαφύγει.

Οι τελευταίες όμως παρέχουν τη δυνατότητα συλλογής περισσότερης πληροφόρησης και προσεγγίζουν περισσότερο στις απόψεις του κοινού. Καταλαμβάνουν δε λιγότερο χώρο στο ερωτηματολόγιο.

Μια επιπλέον απαραίτητη προϋπόθεση στις κλειστές ερωτήσεις είναι η πληρότητα των απαντήσεων. Πρέπει δηλαδή να παρέχονται εξαντλητικά όλες οι δυνατές απαντήσεις, πλήρως μάλιστα διακεκριμμένες μεταξύ τους , ώστε να μην υπάρχουν επικαλύψεις.

Μια ικανοποιητική και συχνά χρησιμοποιούμενη λύση του παραπάνω προβλήματος είναι, μετά την εξάντληση των πλέον συχνών των απαντήσεων ή αυτών που μας ενδιαφέρουν, να θέτουμε την απάντηση «Άλλη Περίπτωση».

6.1.4 Η διατύπωση των ερωτήσεων

Πρέπει να χρησιμοποιούνται
Πρέπει να αποφεύγονται
 Απλή γλώσσα
 Γνωστό λεξιλόγιο
 Ξεκάθαρες ακριβείς  Διφορούμενες ερωτήσεις
 Λέξεις με πολλές έννοιες
 Ερωτήσεις που
ερωτήσεις
 Ενδιάμεσες ερωτήσεις για να διερευνηθεί αν ο ερωτώμενος έχει μια ιδιότητα ή άποψη για την οποία θέλουμε πρόσθετες πληροφορίες
 Τρίτο πρόσωπο σε ενοχλητικές ερωτήσεις προτείνουν συγκεκριμένη
απάντηση
 Άνισες απαντήσεις
 Ερωτήσεις που αποφέρουν γενικές απαντήσεις
 Υποθετικές απαντήσεις
 Υποθετικές ερωτήσεις
 Ερωτήσεις που τίθενται σε απόλυτα προσωπικό επίπεδο

Με τις μεθόδους και τις διαδικασίες κατάρτισης που περιγράφηκαν στην ενότητα αυτή πιστεύουμε ότι θα είναι πιο εύκολο να αποφύγει κανείς βασικά λάθη στη κατάρτιση ενός ερωτηματολογίου. Από το σημείο αυτό μέχρι την κατάρτιση των πλέον κατάλληλων, σε κάθε περίπτωση, ερωτηματολογίων απαιτείται εμπειρία και γνώσεις από διάφορες επιστήμες, όπως έχει ήδη επισημανθεί (Ρόντος Κ., 1994β). Αν μάλιστα δεχθούμε την άποψη, σύμφωνα με την οποία, η κατάρτιση ενός ερωτηματολογίου είναι περισσότερο τέχνη (art) παρά επιστήμη, τότε οι δυσκολίες γίνονται περισσότερες.


6.1.5 Ταξινομήσεις και κλασικές κλίμακες στάσεων

Μια ερώτηση ανεξάρτητα αν είναι ανοικτού ή κλειστού τύπου απαιτεί απαντήσεις που υπαγορεύονται από τον στόχο της έρευνας και σε πολλές περιπτώσεις είναι αποτέλεσμα συστηματικής ταξινόμησης της μετρούμενης μεταβλητής. Οι ταξινομήσεις αυτές αποτελούν ξεχωριστό αντικείμενο της στατιστικής εργασίας και απασχολεί παγκοσμίως την επιστημονική κοινότητα. Βασική ταξινόμηση, δηλαδή, συστηματική κωδικοποίηση των απαντήσεων σε μια μεταβλητή, αποτελεί ο «κώδικας ταξινόμησης επαγγελμάτων» και ο κώδικας ταξινόμησης των κλάδων οικονομικής δραστηριότητας (ΣΤΑΚΟΔ).

Επίσης, κλασική και ιδιαίτερα χρήσιμη ταξινόμηση είναι η γεωγραφική, δηλαδή η πλήρης κατάταξη ενός συστήματος περιοχών σε διάφορα επίπεδα, όπως για παράδειγμα, η ταξινόμηση των Περιφερειών μιας Χώρας, των Νομών μέσα σε κάθε Περιφέρεια και των Δήμων μέσα σε ένα Νομό.

Βασικό χαρακτηριστικό των συστηματικών αυτών ταξινομήσεων είναι η ανάπτυξή τους σε διάφορα επίπεδα ανάλυσης, που συνήθως αναφέρονται ως μονοψήφια ταξινόμηση, διψήφια ταξινόμηση, κλπ.
Στις κοινωνικές επιστήμες είναι αναγκαία πολλές φορές η μέτρηση της «γνώμης» ενός στατιστικού πληθυσμού ή σε πιο συστηματική βάση, της «στάσης» αυτού που υποδηλώνει έναν πιο σταθερό τρόπο σκέψης ή συμπεριφοράς ενός ατόμου απέναντι σε κάποιο κοινωνικό πρόβλημα (Javeau C., 1996).

Για τη μέτρηση της γνώμης ή της στάσης απαιτείται η κατάρτιση μιας κλίμακας και η κατάταξη του κάθε ατόμου (δειγματοληπτικής μονάδας) σε μια από τις βαθμίδες (κατηγορίες γνώμης ή στάσης) της κλίμακας αυτής.

Η κατάρτιση των βαθμίδων μιας κλίμακας για τη «μέτρηση» της γνώμης ή της στάσης ενός ερωτώμενου είναι είτε δυαδικής μορφής του τύπου:

ΝΑΙ–ΟΧΙ, ΣΩΣΤΟ–ΛΑΘΟΣ, ΣΥΜΦΩΝΩ–ΔΙΑΦΩΝΩ,

είτε πολλαπλής επιλογής του τύπου:

ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΩΣΤΟ (ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΠΙΔΟΚΙΜΑΣΙΑ)
ΜΑΛΛΟΝ ΣΩΣΤΟ (ΕΠΙΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΜΕ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ)
ΑΔΙΑΦΟΡΗ ΓΝΩΜΗ (ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ)
ΜΑΛΛΟΝ ΛΑΘΟΣ (ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΜΕ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ)
ΑΠΟΛΥΤΑ ΛΑΘΟΣ (ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΙΑ)


Η διατύπωση γνώμης, σύμφωνα με τις ανωτέρω κλίμακες, σε μια σειρά ερωτήσεων-προτάσεων και προσδιορίζει και τη «στάση» που έχει το άτομο στο θέμα που μελετάται, ανάλογα με το score που συγκεντρώνει.

Για την ολοκλήρωση ης αναφοράς στις κλίμακες μέτρησης των διαφόρων μεταβλητών αναφέρουμε στη συνέχεια τις τέσσερις κατηγορίες αυτών, που είναι οι ονομαστικές κλίμακες (nominal), οι τακτικές κλίμακες (ordinal), οι διαστημικές κλίμακες (interval) και οι αναλογικές κλίμακες (sliding).

Στις ονομαστικές κλίμακες, κάθε τιμή της μεταβλητής έχει την ίδια αξία και εκφράζει μόνο μία διαφορετικότητα από τις υπόλοιπες τιμές (π.χ. στη μεταβλητή «φύλο» η τιμή «άρρεν» έχει την ίδια σπουδαιότητα με τη τιμή «θήλυ». Οι τιμές της μεταβλητής δεν εκφράζουν κάποια διάταξη και δεν χρησιμεύουν για τη μέτρηση στάσεων.

Επισημαίνεται ότι ονομαστικές κλίμακες είναι οι ταξινομήσεις που αναφέραμε στην αρχή της παρούσας ενότητας (ταξινόμηση επαγγελμάτων, κλάδων οικονομικής δραστηριότητας, γεωγραφική ταξινόμηση).

Στις τακτικές κλίμακες, υπάρχει συγκεκριμένη διάταξη των τιμών της μεταβλητής με ανώτερες και κατώτερες τιμές.

Τυπικό παράδειγμα τακτικής κλίμακας στη μέτρηση της απόδοσης ενός μαθητή είναι η εξής:

 πολύ καλή
 καλή
 μέτρια
 κακή
 πολύ κακή

Με τις διαστημικές ή τις αναλογικές κλίμακες μετρώνται όλες οι ποσοτικές μεταβλητές, όπως ο χρόνος, η απόσταση, το ύψος, το βάρος, κλπ.

Στις τελευταίες, εκτός της απόστασης μεταξύ δύο τιμών, προσδιορίζεται και το ένα απόλυτο σημείο εκκίνησης της μέτρησης, το σημείο «μηδέν».


6.2 Κατάρτιση οδηγιών για τη διενέργεια της έρευνας και τη συμπλήρωση του ερωτηματολογίου

Το ερωτηματολόγιο θα πρέπει να συνοδεύουν έγγραφες οδηγίες για τον τρόπο συμπλήρωσης αυτού και γενικότερα για τον τρόπο που θα διενεργηθεί η έρευνα. Ο ερευνητής, εκτός από την εκπαίδευση σε ειδικό σεμινάριο, θα πρέπει να έχει στη διάθεσή του έγγραφες αναλυτικές οδηγίες για τον τρόπο που θα χειριστεί τη προσέγγισή του με το κοινό και θα αντιμετωπίσει τις διάφορες δυσκολίες που θα προκύψουν.

Σε γενικές γραμμές, οι οδηγίες που θα χρησιμοποιήσει ο ερευνητής είναι απαραίτητο να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

 Περιληπτική αναφορά στους σκοπούς, στον τρόπο οργάνωσης, στη μεθοδολογία της έρευνας και στα άτομα που θα περιληφθούν στην έρευνα, προκειμένου να κατανοήσει ο ερευνητής το ευρύτερο πλαίσιο αυτής.

 Τον τρόπο που θα εργαστεί ο ερευνητής, δηλαδή πως θα αναγνωρίσει την περιοχή στην οποία θα διενεργήσει την έρευνα, τον τρόπο που θα βρει τις επιλεγείσες, με βάση τη μέθοδο δειγματοληψίας, μονάδες του πληθυσμού, τον τρόπο με τον οποίο θα προσεγγίσει τον ερωτώμενο και θα υποβάλλει τις ερωτήσεις.

 Πλήρη περιγραφή των εννοιών των διαφόρων μεγεθών για τα οποία θα συλλεχθούν στοιχεία και οποιεσδήποτε άλλες διευκρινήσεις σε θέματα ορισμών, διακρίσεων, κλπ. που θα βοηθήσουν τον ερευνητή να καταγράψει όσο το δυνατόν ορθότερα τις πληροφορίες.

 Αναλυτική παρουσίαση του τρόπου συμπλήρωσης κάθε ερωτήματος.

Επισημαίνεται ότι οι παραπάνω οδηγίες θα πρέπει να είναι εύχρηστες και να παρουσιάζονται όσο το δυνατόν με συνοπτικό και τυποποιημένο τρόπο, να χρησιμοποιούνται σχήματα και αν είναι δυνατόν εικόνες, έτσι ώστε ο ερευνητής να τις κατανοήσει εύκολα και να ανατρέχει γρήγορα όταν τις χρειάζεται.

Στη περίπτωση που το ερωτηματολόγιο συμπληρωθεί από τον ερευνόμενο, οι οδηγίες αυτές είναι περισσότερο χρήσιμες γιατί ο τελευταίος δεν γνωρίζει τίποτα για την έρευνα και το έντυπο υλικό θα είναι το μόνο μέσο ενημέρωσής του. Οι οδηγίες στη περίπτωση αυτή θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο απλές, κατανοητές και σύντομες, ιδιαίτερα αν απευθύνονται στο ευρύ κοινό.

Για την πληρέστερη κατανόηση των οδηγιών που πρέπει να δίνονται για την συμπλήρωση καθενός ερωτήματος, παραθέτουμε το ακόλουθο παράδειγμα για το ερώτημα της «οικογενειακής κατάστασης» που ήδη έχουμε παρουσιάσει.


ΣΧΗΜΑ 6.5

Παράδειγμα οδηγιών για την συμπλήρωση ενός ερωτήματος



1. «Ποια η οικογενειακή σας κατάσταση;”
Άγαμος  1
Έγγαμος  2
Χήρος/α  3
Διαζευγμένος/η  4

 Στο ερώτημα αυτό θα δοθεί μία μόνο απάντηση
 Η απάντηση θα δοθεί με ένα Χ σε ένα από τα τετράγωνα 1-4
 Για τα άτομα που είναι σε διάσταση, αλλά δεν έχουν διαζύγιο
θα δοθεί απάντηση στην περίπτωση 2 (έγγαμος)

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ

Διαγνωστικά Εργαλεία Για Εκπαιδευτικούς

Η χρήση του Facebook στην Ελλάδα