Αντί στεφάνων

Ευστράτιος Παπάνης

Πρωί της 16ης Ιανουαρίου. Κάποιοι απλοί κάτοικοι της Μυτιλήνης, παρά τον πόνο της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου, αποφασίζουν να συνεισφέρουν οικονομικά στην υπόθεση της αποασυλοποίησης, προσφέροντας – αντί στεφάνων- ένα χρηματικό ποσό για τη διατήρηση της λειτουργίας του ξενώνα του Ιδρύματος ‘Θεομήτωρ’. Να είναι η συνειδητοποίηση της θνητότητας, που τους ευαισθητοποίησε απέναντι σε ένα πρόβλημα, για το οποίο μόλις εκείνο το πρωινό πληροφορήθηκαν; Το ίδιο βράδυ ένα σημαίνον πολιτικό πρόσωπο, με όλη την έπαρση που η εξουσία, σε όσους δεν ξέρουν να την διαχειριστούν, χαρίζει, όχι μόνο αρνήθηκε τη χρηματοδότηση ενός κοινωφελούς για τη Λέσβο προγράμματος, αλλά δικαιολόγησε τη θέση του με θεωρίες για την ελλιπή απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων και με πομφόλυγες περί καινοτόμων εθνικών σχεδίων ανάπτυξης. Καθώς τον υπομέναμε, ο νους μας πήγε στους απλούς εκείνους συμπολίτες μας, που με την κίνησή τους παρέδωσαν μαθήματα τοπικής ανάπτυξης και ανέδειξαν το κυριότερο χαρακτηριστικό της: την προσωπική ευθύνη και την έμπρακτη κοινωνική αλληλεγγύη. Είναι, λοιπόν, χρέος της στήλης να υπομνήσει στους ‘πεφωτισμένους’ ηγήτορες τι σημαίνει τοπική ανάπτυξη και ποια τα πολλαπλά ατοπήματα, στα οποία έχουν υποπέσει.
Τοπική ανάπτυξη είναι μια διαδικασία τολμηρών και διαρθρωτικών αλλαγών, που οδηγεί σε βελτίωση του επιπέδου ζωής του πληθυσμού και έχει οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική και πολιτική διάσταση. Οι δράσεις της αντιμετωπίζουν κάθε χωριό και πόλη με διαφορετικό τρόπο, σύμφωνα με το επίπεδο ανάπτυξης της τοπικής οικονομίας, της δομής και λειτουργίας του παραγωγικού συστήματος, της αγοράς εργασίας, των αναγκών των πολιτών και των χαρακτηριστικών, που προσδιορίζουν την τοπική κουλτούρα και το περιβάλλον. Στόχος της η ανταγωνιστικότητα της παραγωγής, η άρση των ανισοτήτων και, κατά συνέπεια, η βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων μιας περιοχής.
Τα λάθη, που μέχρι στιγμής διαπράχθηκαν, αποδεικνύουν ότι οι κυβερνώντες είτε πρέπει να καθίσουν στα πανεπιστημιακά έδρανα ως πρωτοετείς και ανίδεοι φοιτητές είτε να συνομιλήσουν με το λαό, ώστε να τους εξηγήσει σε ποια σημεία έχουν οικτρά αποτύχει: Επικαλύψεις αρμοδιοτήτων των φορέων, ανεπάρκεια χειρισμών στα κέντρα λήψης αποφάσεων, ανορθολογική κατανομή πόρων, πιέσεις πελατειακού χαρακτήρα, ανεπαρκής πληροφόρηση, αδυναμία ερμηνείας των τοπικών αναγκών, χρονοβόρες διαδικασίες, μη αξιοποίηση του επιστημονικού δυναμικού και των νέων τεχνολογιών, αποσπασματικότητα στο σχεδιασμό, αστοχία στις υποδομές, ανεξέλεγκτες προμήθειες, έλλειψη αξιολόγησης της ποιότητας των υπηρεσιών, ακαμψία, μειωμένα αντανακλαστικά, αδιαφάνεια στη διαχείριση, καταστρατήγηση των θεσμών και σειρά άλλων εκούσιων ή ακούσιων παραλείψεων.
Οι τοπικοί άρχοντες και οι πολιτικοί συνήθως ‘κόπτονται’ για τα έργα υποδομής, επειδή αυτά φαίνονται και καθησυχάζουν τους ψηφοφόρους τους. Όμως αγνοούν τη μόνη αειφόρο και μακροχρόνια επένδυση, δηλαδή την ανάπτυξη της γνώσης, την ανάδειξη του ανθρώπινου δυναμικού του τόπου, τη στήριξη των ευάλωτων ομάδων, τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής και τη σφυρηλάτηση πολιτιστικών αξιών. Μέχρι να το συνειδητοποιήσουν, θα είμαστε αναγκασμένοι να υπομένουμε τους ερασιτέχνες της διοίκησης και να αναζητούμε την ελπίδα για κοινωνική ευημερία σε πράξεις σαν αυτές του πρωινού της 16ης Ιανουαρίου.

Σχόλια

Ο χρήστης Elias είπε…
Το σχόλιο σας,καλό θα ηταν να διαβαστεί απο πολλούς διοικούντες της ελληνικής παθογένειας και αδράνειας. Συνεχίζοντας μεχρι και σημερα τις σπουδές Ψυχολογίας( Οικονομικά ,οι πρώτες ) και δημοσιεύοντας για θέματα γυρω απο το Διοικειν, την Επιθυμία, το Συστημα και την Νεωτερικότητα, μου αγγίξατε χορδές

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ

Διαγνωστικά Εργαλεία Για Εκπαιδευτικούς

Η χρήση του Facebook στην Ελλάδα