ΔΕΝ

Ευστράτιος Παπάνης, Ακαδημία των Πολιτών

Από την εφημερίδα της Ακαδημιλας των Πολιτών ´ Ατύπως ´ http://a-typos.gr

Δεν με ενδιαφέρουν οι ερμηνείες σας, μόνο οι εμπειρίες και οι ματαιώσεις και οι προσδοκίες, που τις γέννησαν, με κλυδωνίζουν.Και οι στιγμές σας οι ελάχιστες, που κατοπτρίζουν αιωνιότητες, ενώ έχετε ήδη αποκοιμηθεί στους πνιγηρούς σας τάφους, με συναρπάζουν.

Δε με αγγίζουν τα όνειρά σας, παρά οι πράξεις σας, που τα εξακοντίζουν στο άπειρο. Η απελπισία σας, που εξαγνίζει τη συνείδηση, όταν το μεγαλείο γονατίζει στο ανώφελο, εκστατικό ενώπιόν σας με κάνει να στέκομαι.

Και οι φορές με τρανώνουν, που το παράλογο, κόντρα στους καιρούς, ως έσχατο επιχείρημα φέρνετε, αψηφώντας της ανυποψίαστης ζωής σας τις παραδοχές και τα τεκμήρια.

Οι αγάπες σας αδιάφορο με αφήνουν, μα πόσο με συνταράσσει η φρίκη και το έρεβος που κρύβουν, καθώς τις λυγίζει η σκιά του απόλυτου και η τραγικότητα του θνητού και του πρόσκαιρου τις αναζωπυρώνει .

Χλευάζω την αποχαύνωση των ερώτων σας. Μα το πείσμα σας, μεγαλύνω, να ερωτεύεστε εκείνο, που την ελευθερία σας θα περιχαρακώσει.

Αποστρέφομαι τις ηδονές και τις επαναστάσεις σας. Κι όμως στην ορμή του απρόφερτου πάθους σας υποκλίνομαι. Πορθητής των ελπίδων σας εμφανίζομαι, όταν αυτές πυρπολούνται από τη φλόγα της έπαρσης και της μανίας τους

Και στα πένθη σας και στους οικτρούς χωρισμούς παρατηρητής ψυχρός φαίνομαι, γιατί το επιστέγασμα της αθανασίας, που με όλη τη δύναμη αναλώσατε, είναι.

Θάνατο ονομάσατε την ήττα της ύλης, αγνοώντας πως το σώμα, θεικό όταν γίνεται, εξαυλώνεται.

Δεν με λυτρώνουν οι ιαχές και οι έπαινοι και οι κεκοσμημένοι σας τρόποι. Μηρυκάζω τη μεταμέλειά σας, καθώς την αναπλάθω σε Λόγο, σε μαγεία, σε ποίηση.

Αγκαλιάζω την παρακμή σας και οι αυτοκρατορίες της ύπαρξής σας προελαύνουν στην ιστορία. Μεθώ με την πίστη σας και ζωηφόροι οι φόβοι σας γίνονται.

Πίνω από το αίμα σας και χαλυβδώνω την πλάση. Ξεδιψώ με την αγωνία σας και η πρώτη δημιουργία επαναλαμβάνεται. Σκέφτομαι για σας και οι αμφιβολίες μου ευωδιάζουν την αθωότητα του κρίνου. Μέσα μου αναπαράγεται η πνοή σας και άνεμοι σαρώνουν τις αναστολές και τα απεικάσματα.

Δεν είμαι παρά ένας ζωγράφος που ενσωματώθηκε στις εικόνες του, για να ξορκίζει την αμαρτία της γνώσης και να ανατριχιάζει κάθε πρωί στο κάλλος της ψυχής και στου κόσμου τα οφειλήματα.