Απεγνωσμένα Σαγαπώ

Απεγνωσμένα Σαγαπώ
Ευστράτιος Παπάνης, Ακαδημία των Πολιτών

Τα πιο απεγνωσμένα σαγαπώ μάς καταδιώκουν, όταν δεν μπορούν πια να ειπωθούν.
Και επαίσχυντα εκείνα, που λησμόνησαν να θυσιάσουν στην πράξη, όταν εκστομίστηκαν.
Εκκωφαντικά από ματαιοδοξία, υποτονικά από συνήθεια, βεβαρημένα από ενοχή, αν φτάσουν στα χείλη, μιαίνουν την ευτυχία και σκιάζουν την προοπτική. 
Στα νερά της Στυγός βαπτισμένα, όμως, και ιδανικά αυτά, που στην απελπισία πάνω ή στην αποδοχή του τέλους, σα ληρωδία διαμελίσουν την αδιαφορία.
Πότε εξεγέρθηκαν για τελευταία φορά οι αισθήσεις σας, όταν συνειδητοποίησατε πως δεν γνωρίζετε πραγματικά, όσους η απουσία τους κάποτε θα στιγματίσει τη μοναξιά σας.
Σε ποιες στιγμές απερίσκεπτες και επιδερμικές διακυβεύσατε το ακριβό και το πολύτιμο
Με τι κίβδηλα νομίσματα εξαργυρώσατε την περιουσία της ανθρωπότητας.
Πόσοι εμπνευστήκατε από τις ονειροπολήσεις της κόρης σας και σιγοτραγουδήσατε τα τραγούδια, που της αρέσουν.
Πόσοι συμμεριστήκατε τους στοχασμούς της μητέρας σας, όταν αποκαμωμένη προσποιείτο πως ξεκουράζεται στον καναπέ.
Πόσοι είστε ικανοί να κάνετε φυλαχτό τις προσδοκίες και τους αναστεναγμούς της αγαπημένης σας.
Πόσοι κάθημερινά κάνετε σπονδές στη μέθεξη, στη λεπτομέρεια, στο ψηφιδωτό της ύπαρξης.
Πόσοι μπορείτε να ζωγραφίσετε την εξέλιξη των αγαπημένων σας, πριν η φθορά τους εκπλήξει τις απαντοχές σας.
Πόσοι έχετε το θάρρος να φωνάξετε πως ξεχωρίσατε το σημαντικό από το επουσιώδες, την προτεραιότητα από την έξη, το αληθινό από την αυταπάτη.
Πόσους θα βρει προπαρασκευασμένους ο χρόνος και ο θάνατος, επειδή θα έχουν πραγματοποίησει το προσκύνημα στην αγάπη.
Και πόσοι από σας δε θα επαιτήσετε μια μεταμέλεια, που θα αγνοηθεί, σαν θρήνος πάνω σε μνημείο κενό.