Τον γνωρίζετε
Τον γνωρίζετε
Δρ Ευστράτιος Παπάνης, Ακαδημία των Πολιτών
Δημιουργεί, όπως ο Μέττερνιχ, μία κουλτούρα συνωμοσίας για κάθε περίσταση. Αφήνει να διαρρεύσουν μόνο όσες πληροφορίες τον εξυπηρετούν, διαστρεβλώνοντας, αναπλάθοντας, προσθαφαιρώντας, ανάλογα με τις σκοπιμότητες. Σκηνοθετεί προσωπικές ιστορίες έντασης, παθών, συμφορών, άγχους, δολοπλοκιών, στις οποίες το σύμπαν, οι συνάδελφοι, οι συγγενείς μετέρχονται πλήθους μηχανών και σχεδίων, για να τον εξοντώσουν, να επιβουλευθούν την πολύτιμη και δυσκόλως αποκτηθείσα θέση του, να διασπάσουν τη συνοχή της οικογένειάς του, να λοιδορήσουν τα επιτεύγματά του.
Όλοι δυνητικά μπορούν να λογιστούν ως αντίπαλοι και κατηγορούμενοι στα αόρατα εδώλια, που, ως φανατικός ιεροεξεταστής, παντού στήνει. Κρύβεται επιμελώς πίσω από ανωτέρους του, τους οποίους τεχνηέντως ωθεί στη σύγκρουση ή τη συνδιαλλαγή, παρουσιάζοντας την τελική απόφαση ως αποκλειστική τους ευθύνη. Καθίσταται έτσι ιδανικός αντι-πρόεδρος, αναπληρωτής, δεύτερος στην ιεραρχία, καλυπτόμενος και δρώντας στη σκιά των πρώτων.
Ευθυνόφοβος, μέτριος και ανεπαρκής σε όλα, η φύση τον προίκισε με πολλή κοινωνική ευφυΐα, για να τα καμουφλάρει. Σε εξορκίζει να μην αποκαλύψεις τα πολύτιμα μυστικά που σου εμπιστεύθηκε, ενώ ο ίδιος ήδη έχει εκδώσει δελτίο τύπου γι’ αυτά. Νίπτει, ως άλλος Πιλάτος, τας χείρας του, για πράξεις, έπεα και συμπεριφορές, για τις οποίες ο ίδιος είναι ηθικός αυτουργός. Μελοδραματικός, σαν ταινία του ελληνικού κινηματογράφου, διηγείται μοιρολογώντας τις κακουχίες του και περιβάλλεται το κλέος της υπέρβασής τους. Εφευρίσκει εξωφρενικά ψέματα για να αποφύγει καταστάσεις, θεωρώντας πως, όσο πιο απίθανη είναι η απόκλιση από την αλήθεια, τόσο πιο εύπεπτη γίνεται.
Χειριστικός, κόλακας, δουλοπρεπής στους ανωτέρους και τιμωρός, επικριτής αμείλικτος στους υφισταμένους. Αν κάποιος ξεσκεπάσει την καθημερινή φαρσοκωμωδία του, προσφεύγει στη μόνιμη επωδό μιας κοινωνίας που τον αδίκησε.
Συμπλεγματικός και με παράφορα αρνητικά συναισθήματα, που τα διοχετεύει σε ένα προσωπείο μεμψιμοιρίας, γκρίνιας και απαξίωσης.
Οι γονείς του ποτέ δεν του προσέφεραν τον αναγκαίο σεβασμό, προσοχή, αναγνώριση και αυτοεκτίμηση, καταδικάζοντάς τον εφ’ όρου ζωής να κυνηγά την καταξίωση και τον έπαινο από τον οποιοδήποτε. Δυστυχής και ανικανοποίητος, μεταβιβάζει τη μειονεξία σε όσους τον ανέχονται.
Προσέξτε τον. Ζει παρασιτικά και τρέφεται από τις αδυναμίες των άλλων, μη δείχνοντας έλεος στην πιθανή πτώση όσων τον ανέδειξαν.
Δρ Ευστράτιος Παπάνης, Ακαδημία των Πολιτών
Δημιουργεί, όπως ο Μέττερνιχ, μία κουλτούρα συνωμοσίας για κάθε περίσταση. Αφήνει να διαρρεύσουν μόνο όσες πληροφορίες τον εξυπηρετούν, διαστρεβλώνοντας, αναπλάθοντας, προσθαφαιρώντας, ανάλογα με τις σκοπιμότητες. Σκηνοθετεί προσωπικές ιστορίες έντασης, παθών, συμφορών, άγχους, δολοπλοκιών, στις οποίες το σύμπαν, οι συνάδελφοι, οι συγγενείς μετέρχονται πλήθους μηχανών και σχεδίων, για να τον εξοντώσουν, να επιβουλευθούν την πολύτιμη και δυσκόλως αποκτηθείσα θέση του, να διασπάσουν τη συνοχή της οικογένειάς του, να λοιδορήσουν τα επιτεύγματά του.
Όλοι δυνητικά μπορούν να λογιστούν ως αντίπαλοι και κατηγορούμενοι στα αόρατα εδώλια, που, ως φανατικός ιεροεξεταστής, παντού στήνει. Κρύβεται επιμελώς πίσω από ανωτέρους του, τους οποίους τεχνηέντως ωθεί στη σύγκρουση ή τη συνδιαλλαγή, παρουσιάζοντας την τελική απόφαση ως αποκλειστική τους ευθύνη. Καθίσταται έτσι ιδανικός αντι-πρόεδρος, αναπληρωτής, δεύτερος στην ιεραρχία, καλυπτόμενος και δρώντας στη σκιά των πρώτων.
Ευθυνόφοβος, μέτριος και ανεπαρκής σε όλα, η φύση τον προίκισε με πολλή κοινωνική ευφυΐα, για να τα καμουφλάρει. Σε εξορκίζει να μην αποκαλύψεις τα πολύτιμα μυστικά που σου εμπιστεύθηκε, ενώ ο ίδιος ήδη έχει εκδώσει δελτίο τύπου γι’ αυτά. Νίπτει, ως άλλος Πιλάτος, τας χείρας του, για πράξεις, έπεα και συμπεριφορές, για τις οποίες ο ίδιος είναι ηθικός αυτουργός. Μελοδραματικός, σαν ταινία του ελληνικού κινηματογράφου, διηγείται μοιρολογώντας τις κακουχίες του και περιβάλλεται το κλέος της υπέρβασής τους. Εφευρίσκει εξωφρενικά ψέματα για να αποφύγει καταστάσεις, θεωρώντας πως, όσο πιο απίθανη είναι η απόκλιση από την αλήθεια, τόσο πιο εύπεπτη γίνεται.
Χειριστικός, κόλακας, δουλοπρεπής στους ανωτέρους και τιμωρός, επικριτής αμείλικτος στους υφισταμένους. Αν κάποιος ξεσκεπάσει την καθημερινή φαρσοκωμωδία του, προσφεύγει στη μόνιμη επωδό μιας κοινωνίας που τον αδίκησε.
Συμπλεγματικός και με παράφορα αρνητικά συναισθήματα, που τα διοχετεύει σε ένα προσωπείο μεμψιμοιρίας, γκρίνιας και απαξίωσης.
Οι γονείς του ποτέ δεν του προσέφεραν τον αναγκαίο σεβασμό, προσοχή, αναγνώριση και αυτοεκτίμηση, καταδικάζοντάς τον εφ’ όρου ζωής να κυνηγά την καταξίωση και τον έπαινο από τον οποιοδήποτε. Δυστυχής και ανικανοποίητος, μεταβιβάζει τη μειονεξία σε όσους τον ανέχονται.
Προσέξτε τον. Ζει παρασιτικά και τρέφεται από τις αδυναμίες των άλλων, μη δείχνοντας έλεος στην πιθανή πτώση όσων τον ανέδειξαν.
Σχόλια