Η δική μου κόρη

Η δική μου κόρη
Ευστράτιος Παπάνης, Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Αιγαίου

Η δική μου κόρη θα ανακαλύψει μόνη τις αλήθειες που αγάπησε ο πατέρας της, ώστε ποτέ να μην τις θεωρήσει παράδοξες και ξένες
Κι από αυτές, άλλες θα κρατήσει ως ανάμνηση, κάποιες ως εναντίωση και λιγοστές με τον ίδιο πόνο κι έκπληξη θα νιώσει, μέχρι που στις δικές της με ευθύνη και ταπεινοφροσύνη και επίγνωση να καταλήξει
Γνωρίζοντας πως των ανθρώπων τα συμπεράσματα και οι βεβαιότητες πάντα στο σύνορο ετούτο φτάνουν, που αδιόρατα τις κάνει με ψέμα περισσότερο να μοιάζουν ή αφέλεια ή υποκρισία.
Η δική μου κόρη θα παίξει όσο το δυνατόν περισσότερο, γιατί η ίδια η ζωή είναι ένα παιχνίδι.
Άκριτα δεν θα δεχτεί όσα της πουν οι δάσκαλοι και οι πεφωτισμένοι αυτού του κόσμου, γιατί η εσωτερική φωνή καθάρια θα σκεπάζει τους θορύβους, που περνιούνται για σοφία.
Θα μάθει να σέβεται τη γη και όσα την περιβάλλουν, ώστε την αρμονία μέσα της ως κριτήριο να θέσει
Η δική μου κόρη ρίζες της θα θεωρεί την ιστορία όλων των ανθρώπων
Και αυτές τις ρίζες στις πηγές, στις αφηγήσεις και στα τεκμήρια βαθιά θα παραχώσει
Μα πάνω απ’ όλα, στη γνώση που αναβλύζει απ’ τη διαίσθηση κι από τους μύθους και τη φαντασία τις εμπειρίες της θα θεμελιώσει.
Η δική μου κόρη δε θα λογίζεται μέσα στις μορφωμένες κι ούτε θα ζήσει με την ψευδαίσθηση πως μπορεί την οικουμένη να αλλάξει
Μα μέσα από τις εναλλακτικές, τον πειραματισμό και τη δοκιμασία τα τιμήματα για τις επιλογές της θα ξεχρεώνει
Μέχρι να καταλάβει πως για κάθε απόφαση το πιο μεγάλο αντίτιμο πληρώνεται στο θάνατο και στο χρόνο.
Η δική μου κόρη κάνει παρέα στο σχολείο με αυτιστικούς και με παιδιά ανάπηρα, γιατί έτσι θα κερδίσει τη μεγαλύτερη αγάπη
Κι ως έπαινο μαζεύει των συμμαθητών της τα χαμόγελα και όχι κάποιων ενηλίκων την οίηση και τη μωρία
Η δική μου κόρη θα πληγεί από την αμφιβολία και την κατάθλιψη
Κι αν βγει νικήτρια, θα καταλάβει, πως σοφός όποιος τα όριά του γνωρίζει κι όχι εκείνος που επιχειρεί να πηδήξει έξω από τη σκιά του.
Η δική μου κόρη θα είναι μόνη, γιατί η μοναξιά είναι το ασκητήριο της αγάπης
Κι αν κάποτε στραφεί προς το Θεό, θα αισθανθεί πως ποτέ νεκρό δεν με αντίκρισε
Η δική μου κόρη είναι τα παιδιά σας, εκείνα τουλάχιστον που κάτι ουσιαστικό θα βρουν σε όσα με σιγανή, άτολμη φωνή τους λέω.