Οι γέροντες των επαρχιών

Ευστράτιος Παπάνης, Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Αιγαίου

Οι γέροντες στα χωριά και σε κάποιες συνοικιακές καφετέριες στην Αθήνα ερωτεύονται τις σερβιτόρες και ζουν για τη στιγμή που θα παραγγείλουν. Εκείνες παιζογελούν με όλους κι έπειτα τους κοροϊδεύουν στα αγόρια τους. Μα ετούτοι άλλη παρηγοριά εκτός από το μύθο δεν έχουν. Και υποκύπτουν στη στερνή ηθελημένη πλάνη.

Οι γέροντες σε στέκια, όπου η κατάθλιψη σε υποδέχεται, διατάζουν τον καφέ τους, μετρούν τα ψιλά, και απολαμβάνουν τη μόνη πολυτέλεια στη ζωή τους. Σε λίγο όλα θα είναι μια σπατάλη: Τα λόγια τα μετρημένα, ο κουραστικός ύπνος πάνω στο τραπέζι, η αναπόληση, η αίσθηση του χρόνου, η καθαριότητα, η αντίληψη του τόπου, οι αναμνήσεις, η ανεκτικότητα των συγγενών, η προσμονή.

Τα προσχήματα τα πήρε ο καπνός στο τζάκι, οι συλλαβές βραδυπορούν και νοθεύουν τα νοήματα από τις βρώμικες, παλιές εφημερίδες.

Οι ηλικιωμένοι στα χωριά και στις αδιάφορες καφετέριες της Αθήνας έπαψαν να συζητούν για πολιτικά, για τα χρόνια τα περασμένα, για κατορθώματα και επιπλήξεις. Κάθε μέρα, αλήθεια νά ναι πρωί ή βράδυ - αδιάφορο-, απομακρύνονται από την πραγματικότητα των άλλων. Σπάνια ομιλούν μεταξύ τους. Έπαψαν να ακούν τους ήχους της ζωής, που αμείλικτα τους προσπερνά, βλέπουν μόνο όσα η φαντασίωση ορίζει. 

Οι γέροντες των επαρχιών και της Αθήνας αδιαφορούν για το αδυσώπητο πρόγραμμα και τις συνήθειες, που τους κρατούσαν.  Λησμόνησαν τους κήπους με τις ψευδαισθήσεις, που νόμιζαν πως θα αναστήσουν. 

Αποχαιρετούν τη χαρά, καλησπερίζουν τις νύχτες, γιατί η ψυχή τους, πιο νέα από ποτέ, ετοιμάζεται να σαλπάρει. Κι αν αυτό μακάβριο ακούγεται σε όσους ακόμα εκστασιάζονται από τη φενάκη του βίου, στα θολά μάτια τους ήδη διακρίνονται τα ασύνορα πλάτη, που τους περιμένουν.

Αν η καρδιά σας είναι καθαρή, αν αυτά που σας κρατούν εδώ δεν γίνονται σκουριασμένες άγκυρες, που σας δένουν με τη λάσπη του λιμένα, θα τους δείτε, την ώρα του τέλους, να σαλπάρουν. Νέοι, άυλοι και εξαγνισμένοι θα σας φωνάξουν συγκινημένοι: θυμάμαι την πρώτη φορά που ήρθα στο μέρος τούτο. Κουνήστε το μαντήλι, μεθύστε με την έξαρσή τους και ευχηθείτε: Καλή αντάμωση, αγαπημένοι.