Η επιβίωση στο Facebook μοιάζει με τη ζωή σε μια γιγαντιαία πολυπολιτισμική πόλη, χωρίς γειτονιές και διακριτά όρια.

Η επιβίωση στο Facebook μοιάζει με τη ζωή σε μια γιγαντιαία πολυπολιτισμική πόλη, χωρίς γειτονιές και διακριτά όρια.

Ευστράτιος Παπάνης, Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Αιγαίου

Οι ερευνητές, αλλά πολύ περισσότερο οι νεαροί χρήστες, συμφωνούν ότι το Facebook και το Twitter έχουν γίνει αχανείς τόποι κοινωνικής δικτύωσης, που σταδιακά χάνουν την αίγλη τους. Ίσως στην Ελλάδα δεν είναι ακόμα ορατή η τάση αυτή, αλλά πλέον είναι δύσκολο για τους 15χρονους να έλκονται από τα μέσα, όπου συνυπάρχουν πλέον δύο ή και τρεις γενιές ταυτόχρονα. (Είναι τουλάχιστον περίεργο να μιλάς με τη μητέρα σου ή να ανακαλύπτεις στοιχεία της προσωπικότητας του πατρός στο Ίντερνετ)

Η επιβίωση στο Facebook μοιάζει με τη ζωή σε μια γιγαντιαία πολυπολιτισμική πόλη, χωρίς γειτονιές και διακριτά όρια.

Οι άσχετοι φίλοι κατακλύζουν τα προφίλ.  Ο καθένας ανέχεται άτομα, που υποτίθεται πως άνοιξαν ένα δίαυλο αλληλεπίδρασης, αλλά ποτέ δεν έχουν ανταλλάξει έστω μία λέξη. Η ανάδειξη της προσωπικής διαδικτυακής ταυτότητας γίνεται δυσχερέστερη στο Facebook και πολύ περισσότερο η προώθηση προϊόντων και υπηρεσιών μέσα από αυτό. Όσοι ασχολούνται με το marketing γνωρίζουν ότι οι ομάδες-στόχοι πρέπει να είναι ενεργές και όχι άχρωμες, ότι οι τάσεις γεννιούνται από το περιεχόμενο, τις συζητήσεις, τη σύγκρουση, το διάλογο, στοιχεία, που εξαφανίζονται μέσα στην τυχαία διασύνδεση διαφορετικών χαρακτήρων στο Facebook.

Οι περισσότεροι από τους χρήστες δεν είναι διαμορφωτές γνώμης, πρόσωπα, δηλαδή, που παράγουν νοήματα, ερμηνείες, αναλύσεις και είναι τόσο κεντρικά δικτυωμένοι, ώστε η άποψή τους να έχει βαρύτητα. Αυτούς θα τους συναντήσετε σε εικονικές κοινότητες εκτός Facebook, σε ιστολόγια και σε ομάδες ειδικών.  Στο Fb, αλλά και στο Twitter περίσσεψε η αναμετάδοση περιεχομένου, η ελαφρότητα ( τα περισσότερα likes κερδίζουν φράσεις του στυλ ΄πίνω καφέ στην πλατεία’, η ανεπιθύμητη διαφήμιση και η αίσθηση ότι εκεί απλά χάνει κάποιος το χρόνο του.

Υποδεχθείτε το 2014 τους εξειδικευμένους ιστοτόπους, τα μέσα που αναπτύσσονται όχι αδιάκριτα, αλλά βάσει των συγκεκριμένων ενδιαφερόντων των χρηστών, τους φορείς επικοινωνίας, που στηρίζονται ολοένα και περισσότερο στην εικόνα και το βίντεο εις βάρος του λόγου. Καλώς ήλθατε στην εποχή, που η φορητότητα των κινητών καθορίζει τη μορφή, αλλά και το περιεχόμενο και το Google+ αρχίζει να παίρνει τη ρεβάνς.