Κάθε πρωί
Κάθε πρωί
(οὐχ ὑμᾶς δαίμων λήξεται, ἀλλ᾽ ὑμεῖς δαίμονα αἱρήσεσθε)
Ευστράτιος Παπάνης, Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Αιγαίου
Κάθε πρωί, που ξυπνάτε νομίζοντας πως η καθημερινότητα είναι για σας μοίρα, το πεπρωμένο διαλέγει τις ασήμαντες λεπτομέρειες της μέρας, που κάποτε θα ορίσουν τις διαδρομές σας.
Κι επειδή πολύ σημαντικό είναι για τους ανθρώπους να πιστεύουν, ειδικά οι νέοι, οι υπερφίαλοι, οι ρασιοναλιστές, οι αφελείς πως διαφεντεύουν την ύπαρξή τους, η Λάχεσις μεριμνά, ώστε κάποια από τα γεγονότα, που θα ακολουθήσουν, να σας φανούν τυχαία, όπως μια ανούσια γνωριμία πνιγμένη στης τυπικότητας τη συνδιαλλαγή και τη βιάση.
Δίπλα της η Κλωθώ υφαίνει τις αυταπάτες και τις ραίνει, έτσι που οι αποφάσεις της με επιλογές δικές σας να μοιάζουν, καθώς αγνοείτε ή προσποιείστε πως δε βλέπετε, ότι όλα τα μονοπάτια, όσο διαφορετικά κι αν φαίνονται, μαίανδροι ή ευθείες, οδηγούν στον ίδιο προορισμό –το θάνατο- και έχουν χαραχτεί για να καταλήγουν πάντα στον εαυτό σας.
Και τελεσίδικες τις αποφάσεις σας η Άτροπος θα κάνει, συνηγορώντας με την ψευδαίσθηση του Χρόνου, μεταμορφώνοντας τις αιτίες σε σκοπούς, μοιράζοντας ετυμηγορίες και εντάλματα, επικυρώνοντας το παρελθόν σα να προδιαγράφει το μέλλον. Κι έτσι κάθε σας λέξη γίνεται ριζικό, κάθε αδράνεια τίμημα, κάθε πράξη φυλακή.
Κάθε πρωί αόρατοι δικαστές μας αθωώνουν ή μας καταδικάζουν, μας δικαιώνουν ή σχεδιάζουν τις ειρκτές μας. Κι ο άνθρωπος, άλλοτε σοφός κι άλλοτε ανόητος και ασεβής, αψηφά όλα τούτα, επειδή ακριβώς κάποτε στέφθηκε με το καθ΄ομοίωσιν..
(οὐχ ὑμᾶς δαίμων λήξεται, ἀλλ᾽ ὑμεῖς δαίμονα αἱρήσεσθε)
Ευστράτιος Παπάνης, Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Αιγαίου
Κάθε πρωί, που ξυπνάτε νομίζοντας πως η καθημερινότητα είναι για σας μοίρα, το πεπρωμένο διαλέγει τις ασήμαντες λεπτομέρειες της μέρας, που κάποτε θα ορίσουν τις διαδρομές σας.
Κι επειδή πολύ σημαντικό είναι για τους ανθρώπους να πιστεύουν, ειδικά οι νέοι, οι υπερφίαλοι, οι ρασιοναλιστές, οι αφελείς πως διαφεντεύουν την ύπαρξή τους, η Λάχεσις μεριμνά, ώστε κάποια από τα γεγονότα, που θα ακολουθήσουν, να σας φανούν τυχαία, όπως μια ανούσια γνωριμία πνιγμένη στης τυπικότητας τη συνδιαλλαγή και τη βιάση.
Δίπλα της η Κλωθώ υφαίνει τις αυταπάτες και τις ραίνει, έτσι που οι αποφάσεις της με επιλογές δικές σας να μοιάζουν, καθώς αγνοείτε ή προσποιείστε πως δε βλέπετε, ότι όλα τα μονοπάτια, όσο διαφορετικά κι αν φαίνονται, μαίανδροι ή ευθείες, οδηγούν στον ίδιο προορισμό –το θάνατο- και έχουν χαραχτεί για να καταλήγουν πάντα στον εαυτό σας.
Και τελεσίδικες τις αποφάσεις σας η Άτροπος θα κάνει, συνηγορώντας με την ψευδαίσθηση του Χρόνου, μεταμορφώνοντας τις αιτίες σε σκοπούς, μοιράζοντας ετυμηγορίες και εντάλματα, επικυρώνοντας το παρελθόν σα να προδιαγράφει το μέλλον. Κι έτσι κάθε σας λέξη γίνεται ριζικό, κάθε αδράνεια τίμημα, κάθε πράξη φυλακή.
Κάθε πρωί αόρατοι δικαστές μας αθωώνουν ή μας καταδικάζουν, μας δικαιώνουν ή σχεδιάζουν τις ειρκτές μας. Κι ο άνθρωπος, άλλοτε σοφός κι άλλοτε ανόητος και ασεβής, αψηφά όλα τούτα, επειδή ακριβώς κάποτε στέφθηκε με το καθ΄ομοίωσιν..
Σχόλια