Ελληνική Κοινωνική Έρευνα -Greek Social Research

Μια τελίτσα  Στράτος Παπάνης  Καθώς περνούν τα χρόνια μέλλον και παρελθόν απροσδόκητα συρρικνώνονται. Το πρώτο καθώς τελειώνει ο καιρός και το δεύτερο γιατί, όσο μακραίνει, τόσο λιγότερα από την αίγλη του θυμάμαι. Χιλιάδες στιγμές ενσωματωμένες σε αόριστες και θολές εικόνες, άηχες λέξεις, περιληπτικές σκέψεις στην ομίχλη, γεγονότα απογυμνωμένα από λεπτομέρειες και ακίνδυνα, ευνουχισμένα από το χρόνο τα συναισθήματα.  Κι όλα μαζί αν τα απαριθμήσω μια ώρα δε θα μου πάρει να σας τα διηγηθώ. Και είμαι σίγουρος πως κάποτε όλη μου η ζωή μια ασήμαντη τελίτσα θα μοιάζει σα σύμπαν που αποφάσισε στην άπειρη μικρότητα του να επιστρέψει..

Ψυχολογία για αρχάριους  Ευστράτιος Παπάνης  Πάρε το πιο απλό χορτάρι με ιδιότητες ιαματικές, βάλτο σε ένα σωληνάρι με φανφάρες γαλλικές. Άρπαξε την πιο γνωστή αλήθεια και τύλιξέ την με ορολογία ψυχολογική κι έχεις φτιάξει μια θεωρία, που την ασπάζονται πολλοί. Πάρε το πιο κοινό συναίσθημα και δώστου λίγη εμμονή και ανακάλυψες το πάθος, που το λατρεύουν οι θνητοί. Βάλε μια ανοησία στο στόμα κάποιου στοχαστή κι έχεις πετύχει αοριστολογία, που ενστερνίζονται γνωστικοί. Ντύσε κάθε κατεργάρη με στόμφο και αίγλη κοινωνική και σύντομα θα διαφεντεύει του τόπου την πολιτιστική ζωή. Βάλε στο ψέμα λίγη οδύνη και μία δόση ρεαλισμού και πλήθη θα σπεύσουν να μιλήσουν για αποκάλυψη διαχρονική. Γράψε ό, τι θες σ' ένα βιβλίο και κάνε μια παραπομπή και μύριοι ηλίθιοι θα αναφωνήσουν εύγε  τι τεκμηρίωση επιστημονική. Κολάκεψε τον κάθε βλάκα και πάντα θα σε επικροτεί, αμφισβήτησε τον επηρμένο και ανελέητα θα επιτεθεί. Ντύσε τους άχρηστους με αξίες και με επίφαση αρετής και τα ποντίκια θα γε

Ευστράτιος Παπάνης, Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Αιγαίου Κι ενώ τίποτα δεν το προμήνυε, καταμεσής του Ιουλίου, το χώμα, οι τοίχοι, τα δέντρα, οι καρδιές ρούφηξαν το λιοπύρι και άρχισε να δροσίζει τόσο, που σαν χειμωνιάτικη η νύχτα έφτασε..Είναι που το φως λιγοστεύει, μου είπες, ήδη μια ώρα από τον Ιούνιο, ανεπαίσθητα, λαθραία, μέχρι να είναι αργά και το φθινόπωρο, απρόσκλητο, να μας ξεβράσει στην καθημερινότητα. Σαν κάτι απελπισμένα απογεύματα του χειμώνα, που η γη, οι τοίχοι, οι ψυχές ρουφάνε την παγωνιά και από το πιο βαθύ σκοτάδι γεννιέται το καλοκαίρι.. Με πήρε η θλίψη των λόγων σου, γιατί θυμήθηκα πως καταμεσής στη νεότητα, ενώ τίποτα δεν το προμήνυε και οι έρωτες υπόσχονταν αιωνιότητες είχα ανεπαίσθητα αισθανθεί, χωρίς σημασία να δώσω, την παρακμή να τρυπώνει λαθραία σε κάθε φιλί, σε κάθε ξεκίνημα. Και δεν ξέρω, σαν η ώρα καταφθάσει των γηρατειών και όλα θα καταμαρτυρούν το τέλος, ποια δύναμη και ποια απαντοχή θα ρουφήξει το τέλμα και, σαν εκείνες τις βραδιές,

Αναγνωρίστε την εξάρτηση από το Facebook Ευστράτιος Παπάνης, Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Αιγαίου Είναι δύσκολο να αναγνωρίσει κάποιος τα σημάδια μιας εξάρτησης. Κυρίως, επειδή η συνειδητοποίηση έρχεται, όταν αυτή καταστεί γεγονός τετελεσμένο. Αλλά η επίγνωση της κατάστασης και των συνεπειών της είναι η αφετηρία και η προυπόθεση για αλλαγή. Η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη: -Ο εγκέφαλος χρειάζεται ολοένα και μεγαλύτερη έκθεση στα ερεθίσματα, που την προκαλούν, για να αντλήσει ικανοποίηση, ενώ αποκτά ανοσία στις μικρές δόσεις τους -Το εξαρτημένο πρόσωπο αρχίζει να περιστρέφει αντανακλαστικά τη ζωή του, να συντονίζει τις σκέψεις και να οργανώνει τη δράση του με τέτοιο τρόπο, ώστε να έχει διαρκώς πρόσβαση στην πηγή της ευχαρίστησης -Το άγχος αυξάνεται και τα σημάδια της στέρησης γίνονται εντονότερα, όταν υπάρχουν εμπόδια στην επίτευξη του σκοπού. -Ο εξαρτημένος μπορεί να υποβάλλει τον εαυτό του σε μεγάλες περιπέτειες, για να σιγουρευτεί ότι όλα θα κυλί

Οι βρικόλακες του συναισθήματος. Αντιμετωπίζοντας τους θύτες με εξαρτητική προσωπικότητα Ευστράτιος Παπάνης, Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Αιγαίου Προσφέρουν αδιαπραγμάτευτο θαυμασμό και εξιλεώνονται με ανενδοίαστη παραδοχή της αυθεντίας σου, ιδιότητα δυσεύρετη σε ανταγωνιστικές εποχές. Εξαρτώνται από τα λόγια σου, θεοποιούν τις στιγμές, που τους δίνεις σημασία, αναπολούν τις ώρες, που αφιερώνεις, ακούγοντάς να μηρυκάζουν την ανασφάλειά τους. Σου περιγράφουν με λεπτομέρειες επικαλυπτόμενες συναισθήματα παρεμφερή. Και το πράττουν επίμονα, ψυχαναγκαστικά, αδιάλειπτα. Κρέμονται από τα χείλη σου και υπομένουν τις ιδιοτροπίες σου. Ακόμα κι αν εκνευριστείς, δεν θα διακινδυνεύσουν να σε χάσουν. Θα υποχωρήσουν, μέχρι να βεβαιωθούν πως παραμένεις κοντά τους. Τη στάση σου ως αδιαφορία αν εκλάβουν, θα επιδοθούν σε αναλύσεις ατέρμονες: Γιατί μου φέρθηκε έτσι, πώς ύψωσε τον τόνο της φωνής του. Μήπως δεν με αγαπά; Γιατί δε με καταλαβαίνει. Ένα απύθμενο χωνευτήρι περιττολογ

Ευστράτιος Παπάνης, Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Αιγαίου Χθες συνάντησα μια εξαϋλωμένη μορφή , δεητική , σαν αυτές που βρίσκεις σε τοιχογραφίες ερειπωμένων εκκλησιών κι αναρωτιέσαι αν απεικονίζουν ανθρώπους ή πνεύματα ή δαίμονες με αγγελικό περίγραμμα : Έναν   γνωστό μου επαγγελματία , που έχασε τη δουλειά του , χωρίς ένσημα και συνδικαλιστική αρωγή ή επιδόματα , με έγκυο γυναίκα και καταρρακωμένη αξιοπρέπεια . Τα δάχτυλά του κιτρινισμένα από τη νικοτίνη , πρόλαβε να μου πει την απελπισία του , πριν μου ζητήσει δύο ευρώ . Τού έδωσα κι ήξερα πως τον καταδίκασα σε επαιτεία αδιέξοδη και τον κατέταξα ως ποσοστό σε στατιστικές ανάλγητες : Επόμενη στάση το αλκοόλ , ενδεχομένως τα ναρκωτικά , η περιθωριοποίηση , οι απόπειρες αυτοκτονίας . Όλα είναι τόσο ερμηνεύσιμα , όταν έχουν μια προβλέψιμη πορεία , όταν αφορούν τους άλλους κι όταν τα διδάσκεις σε φοιτητές .   Τι   γίνεται   όμως ,   εάν   χάσεις   τα   πάντα ,   σε   ένα   κράτος , που   η   Πρόνοια   είναι   ανέκδο

Βαβέλ Ευστράτιος Παπάνης , Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Αιγαίου Σε κάθε διαφωνία ο καθένας από τους συνομιλητές θεωρεί ανά πάσα στιγμή ότι κατέχει την αλήθεια και κατά συνέπεια έχει το δίκιο με το μέρος του . Η σχέση αλήθειας και δικαιοσύνης , παρόλα αυτά , δεν είναι αναγκαστικά αιτιακή , δεδομένου ότι η πρώτη περιγράφει με λογικούς όρους και αρχές μια πρόταση ή κατάσταση , ενώ η δεύτερη αναφέρεται σε ζητήματα ηθικής και κοινωνικής τάξης και εξορθολογίζει τις σχέσεις των ανθρώπων , μέχρι να επιτευχθεί μια κοινώς αποδεκτή   ισορροπία . Με λίγα λόγια αυτός που κατέχει μια αλήθεια δεν έχει κατ´ ανάγκη δίκαιο . Όμως , οι διαφωνούντες πιστεύουν πως είναι χρέος τους ή ζήτημα τιμής ή επιρροής να πείσουν τον αντίπαλο για την ορθότητα των απόψεών του , αγνοώντας ότι : - Δεν υπάρχει μία αλήθεια , επομένως και ο συνομιλητής κατέχει μια άλλη , αλλά ε