Μια τελίτσα

Μια τελίτσα 

Στράτος Παπάνης 

Καθώς περνούν τα χρόνια μέλλον και παρελθόν απροσδόκητα συρρικνώνονται. Το πρώτο καθώς τελειώνει ο καιρός και το δεύτερο γιατί, όσο μακραίνει, τόσο λιγότερα από την αίγλη του θυμάμαι. Χιλιάδες στιγμές ενσωματωμένες σε αόριστες και θολές εικόνες, άηχες λέξεις, περιληπτικές σκέψεις στην ομίχλη, γεγονότα απογυμνωμένα από λεπτομέρειες και ακίνδυνα, ευνουχισμένα από το χρόνο τα συναισθήματα.  Κι όλα μαζί αν τα απαριθμήσω μια ώρα δε θα μου πάρει να σας τα διηγηθώ. Και είμαι σίγουρος πως κάποτε όλη μου η ζωή μια ασήμαντη τελίτσα θα μοιάζει σα σύμπαν που αποφάσισε στην άπειρη μικρότητα του να επιστρέψει..