Η αυτο οργάνωση σε περιόδους κρίσης

Η Αυτο-οργάνωση σε περιόδους κρίσης

Ευστράτιος Παπάνης, Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Το κράτος στα χωριά της υπαίθρου έχει πάψει να υφίσταται. Στη συνείδηση των πολιτών, που φυτοζωούν εκεί, δεν είναι παρά ο ανίδεος, ανηλεής φεουδάρχης, που τίποτα δεν προσφέρει, αλλά μόνο απαιτεί. Οι δημόσιες υπηρεσίες νέκρωσαν, τα κτίρια εγκαταλείφθηκαν, τα σχολεία έκλεισαν..Οι εκλεγμένοι στους τεράστιους δήμους αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων και διαιωνιστές των κακώς κειμένων, ακόμα κι αν αναβαπτίστηκαν με τη φενάκη των νέων προσώπων και την ψευδαίσθηση του καινούριου πολιτικού ήθους, αφού δε μεταβλήθηκε η κουλτούρα, η παιδεία και η εμπιστοσύνη στους θεσμούς..

Αν τολμήσει κανείς τους να σας μιλήσει για τοπική ανάπτυξη, ας έλθει στο Πανεπιστήμιο να του πούμε ότι είναι συνυφασμένη πρωτίστως με το ανθρώπινο δυναμικό και κυρίως τους νέους, που δυστυχώς αποδεκατίζονται ηθικά και οικονομικά και σε δεύτερο επίπεδο με έργα υποδομής, που γίνονται για να αναδεικνύονται τα ονόματα των τοπικών αρχόντων, αποσπασματικά και χωρίς μακροχρόνια στρατηγική. Αλλά κι αυτά με το ζόρι πια ανατίθενται. 

Οι διαδικασίες κάθαρσης και αποτροπής της διαφθοράς παρέχουν άλλοθι μόνο σε όσους τις σκαρφίστηκαν και στους ευνοούμενούς τους, ενώ εξαντλούν την αυστηρότητα σε παρατυπίες μικροκλίμακας, αγνοώντας προκλητικά τη μεγάλη απάτη των δεκαετιών.

Σωτηριολογικοί λόγοι εκφωνούνται από κυβέρνηση και αντιπολίτευση, σημάδι επιστροφής σε εποχές που ο Λαός δεν είχε γνώση, κίνητρο, σχέδιο, για να αντιδράσει. Τα επιχειρήματά τους ύβρεις προς τη Δημοκρατία, τουλάχιστον προς εκείνη που οραματίστηκαν, όσοι θυσιάστηκαν για χάρη της...

Η μόνιμη επωδός, που δικαιολογεί την απραξία, είναι η φράση- δεν υπάρχουν χρήματα, λες κι αυτά είναι ο μόνος λόγος σύστασης των κοινωνιών.

Η καθαριότητα στα χωριά, είναι πλημμελής, απόλυτα εξαρτώμενη από τις διαθέσεις της μακρινής έδρας του δήμου και του ανύπαρκτου προσωπικού.

Οποιαδήποτε ζημιά στην υδροδότηση, την ηλεκτροδότηση δύσκολα αποκαθίσταται, επειδή η γραφειοκρατία ενισχύθηκε και η κεντρική διοίκηση δεν φτάνει μέχρι εκεί, παρά μόνο για να αλιεύσει ψήφους και υποτακτικούς. Ο τομέας της υγείας και της πρόνοιας έχει περιέλθει σε παρακμή, που απεικονίζεται στις ουρές των γερόντων μία φορά την εβδομάδα σε εγκαταλελειμμένα κέντρα υγείας και εξαντλημένους ηρωικούς ή εξοργισμένους γιατρούς.

Η μιζέρια είναι γενικευμένη και οιωνός αντίδρασης δε διαφαίνεται..

Οι κοινότητες, όμως, χάνουν το λόγο ύπαρξης, αν μπροστά στον κίνδυνο δεν κατορθώνουν να αυτο-οργανωθούν. Όσο ευτράπελο κι αν ακούγεται σε ώτα που όλα από την κρατική μηχανή τα περιμένουν, δεν απαιτείται παρά η θέληση και η συμμετοχή. Τα κενά, που αφήνει το κράτος, που οπισθοχωρεί, μπορεί να καλυφθούν σε ένα μεγάλο ποσοστό από συγκροτημένες ομάδες πολιτών, που ενδιαφέρονται για τον τόπο τους, ακόμα κι αν έχουν απομείνει κυρίως γέροι και μετανάστες.

Αν η αποκομιδή των σκουπιδιών έχει αραιώσει, τότε οι  διαμαρτυρόμενοι πολίτες, αντί να περιμένουν προσλήψεις από το Δήμο και το ΑΣΕΠ  πρέπει να αναλάβουν οι ίδιοι τη συντήρηση των κάδων και την καθαριότητα του μέρους που ζουν. Έστω για να βελτιώσουν το επίπεδο ζωής των παιδιών τους. Αν μάλιστα φροντίσουν να ανακυκλώσουν μια ποσότητα από αυτά, θα έχουν και κάποια κέρδη, που μπορούν να αξιοποιηθούν.

Μου είναι αδιανόητο ότι εκατοντάδες κάτοικοι ζουν σε συνθήκες συσκότισης πολέμου, επειδή έχουν καεί λάμπες φωτισμού των δρόμων και ο αρμόδιος οργανισμός αργεί να τις αλλάξει. Αλλάξτε τις μόνοι σας

Σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων που δικαίως φωνάζουν για τις ελλείψεις θέρμανσης, γραφικής ύλης, μεταφοράς μπορούν να ενεργοποιηθούν και εύκολα να καλύψουν τα έξοδα με δράσεις, που αποφέρουν χρήματα. Ακόμα κι αν πρόκειται για θεατρικές παραστάσεις των μαθητών. Ο θεσμός των κοινωνικών φροντιστηρίων μπορεί να ευδοκιμήσει και στα μικρότερα χωριά.

Αν το κάθε μέλος μιας κοινότητας αφιέρωνε λίγο χρόνο και τις δεξιότητες της ειδικότητάς του για το κοινό συμφέρον, αν η τοπική παραγωγή και τα δίκτυα διανομής της ελέγχονταν, έστω και στο ελάχιστο, από τους άμεσα ενδιαφερόμενους, αν οι πηγές χρηματοδότησης (που πολλές υπάρχουν σε ευρωπαικό επίπεδο) ήταν μέλημα των κατοίκων, μια ανακούφιση στην παρακμή θα διαφαινόταν. Για να μη μιλήσουμε για την αξιοποίηση του τουρισμού και της παράδοσης από τους ίδιους τους πολίτες μιας περιοχής και όχι από αδηφάγους τουριστικούς πράκτορες.

Αλήθεια γιατί είμαστε έτοιμοι να ξεσηκωθούμε για το απαράδεκτο σήμα της Digea στην ύπαιθρο και δεν επαναστατούμε αναίμακτα, ώστε να αποδείξουμε πως όλα είναι εφικτά, αν πολλές θελήσεις ενωθούν   

Υγ. Στη φωτογραφία το ιερό νοσοκομείο Αγιάσου..Υπήρχαν και καλύτερες εποχές πριν το ΕΣΥ..