Καλημέρα

Καλημέρα

Στράτος Παπάνης

Θέλω ένα πρωινό να σας πω μια καλημέρα και να να είναι η ευχή γυμνή, χωρίς τον ήχο, που την προσδιορίζει. 

Και να σας νιώσω πέρα από κάθε ιδιότητα.. Χωρίς φύλο και μόρφωση, δίχως γένος, τίτλους, ηλικία ή ιστορία. 

Μια καλημέρα ατόφια, ανεπιφύλακτη, που δε θα βιάζεται, μα λίγο από το βάρος της μέρας σας θα παίρνει. 

Μια σταλιά από τον σταυρό του καθενός, μια γουλιά από τους φόβους σας, μια τζούρα από την αγωνία.

Μια καλημέρα, που θα εισχωρήσει στα πνευμόνια σας και στο μυαλό και θα τα τσούξει σαν πρώτο τσιγάρο με μάτια μισόκλειστα. Που θα σας κάψει σα ρακή κρητική από καζάνια πρωτόβγαλτη.

Μια καλημέρα που θα βαπτιστεί  στις προσδοκίες σας και θα γίνει μέθεξη, μετάληψη και θεία κοινωνία, γιατί θα ακουστεί όπως η ποίηση της ζωής σας, δίχως παραφωνία και τυπικότητα.

Θέλω μιαν αυγή να σας χαιρετίσω, όπως ο ήλιος την πλάση και να γίνει υπόσχεση η καλημέρα, καθώς θα παίρνει τη μορφή του καθενός σας..

Μα όταν το κάνω χαιρετώ το κοινό πεπρωμένο και το θάνατο

Και αυτό μου απαντά με λέξεις άρρητες πως όταν καλημερίζεις τους ανθρώπους και τα πάθη τους προσφωνείς το Θεό με το μυστικό όνομά του..