Κηλίδα

Ισχνό το συννεφάκι στ´Αυγούστου την πανσέληνο-του φθινοπώρου κηλίδα.

Αναίτιος στης αγκαλιάς σου τη θαλπωρή ο αναστεναγμός-της παγωνιάς, που θα μου φερεις,προμήνυμα.

Πάντα έτσι όλα τελειώνουν, την ώρα που αιώνια πάνε να μοιάσουν:

ριπές της φθίσης βεβηλώνουν το κορύφωμα της νιότης σου.

Σαν κάποιες στιγμές ευτυχίας, που αργότερα καταλαβαίνεις ότι ήδη έχουν ενδώσει στο καρτέρι του χρόνου..

Στράτος Παπάνης