Παλίμψηστα

Παλίμψηστα πράγματα και τοπία, που πάνω τους ξεθωριάζει η μυρωδιά και τα έργα των ανθρώπων, που πέρασαν και λησμονηθήκαν.

Αδιόρατοι ίσκιοι, κρυπτογραφημένοι έρωτες, λόγια που άλλαξαν, καθώς ειπώθηκαν, την προσωδία στο πεπρωμένο μιας σχέσης. Κι αυτό με τη σειρά του τη μελωδία της οικουμένης. 

Αναπνοές παλιού κρασιού, που διαχέουν τα συναισθήματα και τις μνήμες της χρονιάς, που φυλακίστηκαν.

Σκηνές που τελείωσαν, αλλά πάνω τους ασθμαίνει το παρόν, για να χαράξει το μέλλον, δεσμώτες που καιροφυλακτούν για την ψυχή, που θα τους αναστήσει.

Παλίμψηστα σαν αινίγματα με μια μόνο απάντηση: Τίποτα δεν μπορεί να πεθάνει.

Στράτος Παπάνης