Λέσβος

 Σε αφομοιώνει η θάλασσα και αναβλύζουν μέσα από ηφαιστειακές πηγές και αρτηρίες της ύπαρξης η ποίηση και οι θρύλοι των αιώνων. 

Εμπιστεύεσαι τα κοράλια, που συγκατανεύουν ρυθμικά στα ρεύματα, και οι παφλασμοί των υδάτων ενορχηστρώνουν αιολικά μέλη και προσωδίες. 

Εγκαταλείπεσαι στα τοπία και δονούνται τα κύτταρα από λυγμούς χαμένους στο μύθο.

Παντού απολιθώματα εμπειριών,που δεν έζησες, αλλά εντός σου τρανεύουν, επιζητώντας τη μέθεξη.  

Ιερά αδυσώπητα και βυζαντινά εκκλησάκια διαφυλάττουν στους κόρφους τους την ευλογία ή την ειρωνεία του Θείου.

Χρησμοί οι άνεμοι από τα μέρη της Τροίας σε διαπερνούν με ριπές παραζάλης.

Είτε πενθείς στη Λέσβο είτε ερωτεύεσαι με νότες είναι ζυμωμένη η έκβαση.

Στράτος Παπάνης